Okuldan korkuyorum!

Çocuk: “Anne korkuyorum!”
Anne: “Neden korkuyorsun?”
Çocuk: “OKULDAN korkuyorum…”

Şimdi bu satırları yazarken aklıma muzipçe ama işe yarayacağını düşündüğüm bir fikir geldi.:

Şayet çocuğunuzla yukarıdaki satırlara benzer bir diyalog yaşıyorsanız ya da yaşadıysanız, hemen çocuğunuzun elinden tutarak onu okuluna ya da herhangi bir okula götürerek:
“Bak burası okul.” Okulun adını da okuyarak,
“……….Okulu. Şimdi söyler misin bana okuldan gerçekten korkuyor musun? Dokunalım bakalım duvarlarına, kapısına bize bir şey yapacak mı? “diye de espirili bir oyun haline çevirebilrsiniz.

Sanırım bu durum, bir nebze de olsa çocuğunuzun yüzünü güldürecek, kendine göre tanımlayamadığı ve soyut olan okul korkusunu espirili somut bir duruma getirecektir. Bu oyun tarzında yaşama geçirilen olay da artık durumu korku durumundan çıkaracaktır diye düşünüyorum.

Bundan sonra ise okulun bahçesinde ve içerisinde gezilebilir. İlk defa gidiliyorsa bir rehber gibi çocuğa okul tanıtılabilir, kısa sıkılmayacağı küçük bir turla. Bu da oyuna dönüştürülebilir.

Anne: “Efendim, Sn.... bakınız burası 1. sınıfların yeri… Ne kadar güzel bir yer değil mi? Duvarlardaki şu resimlere bakın! Ne güzel bir sınıf …“

“Sn….. gezimize devam ediyoruz. Burası müdürün odası. ”Kapı çalınıp müsaitse ziyaret edilebilir. “

“Şimdi bir üst kata çıkıyoruz….”şeklinde tanıtım devam ettirilir.

Şayet çocuğun okul korkusu, okula başladıktan sonra da devam eden ve var olan bir okul korkusu ise; çocuğun dolabına veya sırasına anne ile birlikte ona kendini iyi hissettirecek, o güveni anımsatacak bir eşya bırakılabilir. Çocuk okulda kendini kötü hissettiği ya da bu korkuya kapıldığını düşündüğü durumda bu eşyaya dokunması onun o andaki güveni hissetmesini sağlayacaktır.

Şu sıralar çok gündemde olan “okul korkusu” için klasik önerilerdense böyle bir kurgu aklıma geldi. Denendiğinde işe yarayacaktır diye düşünüyorum.

Okul korkusu, çocukların aileden ilk defa uzun süreli ayrılışı ve dış dünya ile ilk karşılaşması olması nedeniyle önemli ama çok da abartılmamalı!

“Çocuğum böyle bir korku hissediyor ne yapmalıyım? “diye paniğe kapılan ve bu olayı okulun ilk zamanlarında yaşamlarının merkezine oturtan anne babalar ve çocukları için durum daha da zorlaşmaktadır.

Okula alışma döneminde ;

• Anne-baba tarafından aşırı korumacı,
• Kural ve sınırlamalar öğretilmeyen,
• Duygusal olarak yaşının olgunluğuna erişememiş,
• İletişim ve çevre olarak oldukça sınırlı yaşamış çocuklar yaşıtlarına göre daha fazla zorlanmaktadır.

Çocuğunuzun okula başlaması ile ilgili öncelikle siz endişelerinizden uzaklaşmalı, bunları giderme yoluna gitmeli ve kesinlikle çocuğunuza bunu hissettirmemelisiniz.

Çocuğun okula gitmesi konusunda ödün verilememeli, mutlaka okula gitmesi sağlanmalıdır. Bu zaten çözümün yarısıdır.