Paylaş
“Dikkat”, “Dikkat eksikliği”, “Eksik Dikkat” günümüzde öğrenim çağındaki çocuklarımızla ilgili en çok duyduğumuz sözcüklerdir. Ve de pek çok anne babanın korkusu “Çocuğumda dikkat eksikliği mi var?” şeklinde tellaffuz edilen cümleler...
Bazı çocukların öğrenmeyi öğrenmeden önce, öncelikle dikkatli olmayı öğrenmesi gerekir. Daha doğrusu peş peşe ve iç içe geçmiş iki kavramdır aslında bunlar: “Dikkat” ve “Öğrenme”
Dikkatin öğrenilmesini içeren en önemli şey, dönüşümlü kurallardan oluşturulan sabit bir plan ve iyi bir yönlendirme desteğidir.
Etraftaki pek çok uyaran nedeniyle çocuğun dikkati bozup sapabilir. Çocuğun yaramazlık yapma ve dinlenme evrelerini birbirinden ayırabilmek için, ilk önce “zamanlama” ve “ritüelleri” öğrenmesi gerekir. Bunu başarabildiği takdirde, daha bilinçli olarak dinleyip izleyecek ve daha çok bilgiyi algılayıp, sayısız yeni öğrenme deneyleri yapabilecektir.
Böylesi durumlarda ebeveynlere düşen en önemli görev; hemen pes etmemektir. Ve yine böylesi bir durumda anne babanın gerek duyduğu en önemli özellikler; çok büyük bir sabır ve sarsılmaz bir güvendir. Yeryüzünde hiç kimse çocuğunuzun bugünden yarına, öyle tamamen değişik davranmasını sağlayamaz.
Burada en önemli olan şudur: Çocuğunuza karşı değil, çocuğunuzla birlikte çalışın! Kazandığı her aşamaya ortak olup onunla birlikte sevinin.
Paylaş