Anne, ablam saçımı çekti!

Geçen gün bir okulda kitap imza günü etkinliğimde öğrencilerle harika vakit geçirdik. O gün ve diğer günlerde gözlemlediğim ve her birinizin evde de sıklıkla karşılaştığı çocuklarımızın birbirini şikayet durumunu çoktandır yazmak istiyordum. Yazmak istiyorum çünkü bir değil de birkaçı birden şikayet ettiğinde ortalığın nasıl karıştığını ve birbirlerini nasıl kopyaladıklarını görüyorum.

Çocuklar birbirlerini şikayet ettiklerinde kendi problem çözme bilgi ve becerilerinizi onlarla paylaşın. Örneğin, bir kardeş diğerinin televizyon kanalını değiştirmesinden şikayet ediyorsa, şöyle diyebilirsiniz: “Biri kanalı değiştirdiğinde bunun gerçekten rahatsız edici olduğunu biliyorum. Bunu bana söylemek yerine kardeşine söylemen için sana yardım edeceğim." Sonra çocuğunuzun bunu kardeşine söylemesi ve diğerinin televizyon kanalını eskisine döndürmesi konusunda yardımcı olabilirsiniz.

Çocuklara biri onları rahatsız ettiğinde ve o kişiyi şikayet etmek istediklerinde izlemeleri gereken adımları öğretin:

Bir yetişkine gitmeden önce derin bir nefes alabilir ve kendi başlarına bir şey yapmayı denemek isteyebilirler.
Diğer çocuğa ne istediklerini açıkça söyleyebilirler. (“Silgimi geri istiyorum.” gibi)
Diğer çocuğa davranışının kendilerine ne hissettirdiğini söyleyebilirler.
Sorun yaratan kişiden uzaklaşabilir, başka bir çocukla oynayabilirler veya kendilerine başka alternatifler yaratabilirler.
Hiç başa çıkamıyorlarsa bir yetişkinden yardım isteyebilirler.

Şüphesizdir ki, çocukların sorun çözme ile ilgili beceri ve strateji geliştirmeleri yaşamları boyunca en büyük kaynaklarından biri olacaktır.