Rezil olurum!

Ne zordur yaşamak sizin için. Nefes almak bile ağır gelir çünkü zihniniz bir saniye susmaz. Dışarı çıktığınızda bütün gözler üzerinizdedir sanki, çıplak hissedersiniz kendinizi; utanmış, savunmasız ve çaresizsinizdir. Rezil olmaktan, yargılanmaktan, suçlanmaktan korkarsınız… Kalp atışlarınız hızlanır, nefesini tutarsınız, kaslarınız gergindir ve vücudunuzu bir titreme alır. Sanki saniyeler saatler gibi gelir… Bu yüzden de kaçınırsınız başkalarından…

Sosyal kaygı olarak tanımladığımız ve halk dilinde ‘utangaç, çekingen’ olarak etiketlenmiş biriyseniz yukarıdaki durum çok tanıdıktır sizin için. Eğer bunu çocukluğunuzdan beri yaşıyorsanız bu durumun nedeni büyük ihtimal anne babanızın çocuk yetiştirme tutumudur.

• Aşırı korunarak büyüyen bir çocuksanız, yaptıklarınız üzerine düşünme ve sorumluluk alma yetisi yeterince gelişmez çünkü evde buna izin verilmez, bu yüzden sosyal ortamlarda kendi başınıza kaldığınızda tehdit altında ve yetersiz hissedersiniz.
• Aşırı eleştirilerek büyüyen bir çocuksanız, ‘ne yaparsam yapayım yeterince iyi değil’ algısı yerleşir ve hayatınızı yeterli olmak için mücadele ile geçirirsiniz. Başkalarının sizi eleştirmemesi için sürekli kendinizi eleştirirsiniz. Buna rağmen birileri sizi eleştirirse öfke patlaması yaşarsınız.
• Bazı aileler yeterince sosyal değildir. Arkadaşları yoktur. Çocukken izole yaşadığınızdan sosyal becerileriniz gelişmemiş olabilir. Ya da erken yaşta anne ya da babanızı kaybettiyseniz bu durumdan dolayı utanç ve suçluluk hissediyor olabilir sosyal ortamlardan kaçınıyor olabilirsiniz.
• Genellikle 10-17 yaşlarında başladığı görülen sosyal kaygının nedeni pek çok zaman da aile değil arkadaşlardır. Bu yaş dönemi çocukların ihtiyacı bir arkadaş grubuna ait hissetmektir. Kendi yaşıtlarından farklı olan, ‘inek, aptal, şişko, çirkin, kız gibi’ damgası yiyen pek çok çocuk dışlanır ve dalga geçilir. Yaşadığınız böyle bir travma sizin şuandaki ortamlarınızda da benzer bir durum yaşama korkusu yaratıyor olabilir, bu yüzden de sosyal ortamlara girmekten kaçınıyor olabilirsiniz.
• Sosyal kaygı, başkaları gözünde yeterli olamama ve kabul edilmeme endişesidir. Maddi durumunuz yetersiz, işsiz ya da eğitimsiz bir kişi olduğunuzdan suçluluk ve utanç duygusu yaşıyor olabilir, kendinizi ortama ait hissetmiyor olabilirsiniz.

Nedeni hangisi olursa olsun şu andaki gerçek ilk paragraftaki ise gözlerinizi kapatın ve bir düşünün. Geçmişe ait kişi ve olayların yarattığı yükleri her an her saniye taşımaya devam ederek bugün kendinize nasıl da işkence ettiğinizi fark edin.

O insanları belki bir daha hiç görmeyeceksiniz. Belki onlar mutlu mesut hayatlarına devam ediyorlar. Ya siz?

Belki bu yüzden sınıfta hep sessiz kaldınız. Kendinizi ifade edemediniz. Okul hayatınızdan nefret ettiniz. Belki bu yüzden istediğiniz kıza çıkma teklif edemediniz. İstediğiniz kişiyle evlenemediniz. Belki de bu yüzden iş yerinde de hep sessizsiniz. O kadar bilgi ve tecrübenize rağmen sizden sonra gelenler müdür oluyorlar, siz hep aynı yerdesiniz.

İnsanlar sizi yeterince tanımıyorlar. ‘Ne kadar sessizsin, varlığın yokluğun bir’ diyorlar.

Peki ya gerçekte o maskenin arkasında kim var?

Aslında çözüm de ilk paragrafta gizli. Çünkü o bedendeki hisleri yaşayan hissiniz, o duygular size ait, o düşünceleri de yaratan sizsiniz.

Öyle düşündüğünüzden öyle hissediyor öyle davranıyorsunuz.

Peki ya öyle düşünmeseniz?

Yıllarca böyle yaşadıktan sonra kulağınıza ne kadar zor geldiğinin farkındayım. Ama bir destek alarak bu döngüden kurtulmanız çok daha mutlu ve özgür bir hayat yaşamanız mümkün. Çünkü pek çok zaman şu andaki gerçekler kendi yarattığımız düşünce bulutumuzdan çok daha basit. Probleme o kadar odaklandığımızda çözüm yollarını çoğu zaman göremiyoruz. Kendi yetenek ve becerilerimizin farkında bile değiliz.

Eğer bu yazdıklarım sizin için tanıdıksa şefkatli ve ilgili bir uzmanın yanınızda olmasına, bu karmaşık yumağı sadeleştirmesine ve cesaretlendirmesine ihtiyacınız var.

Farkedin;

O insanlar yüzünden kaçındığınız aslında sizin kendi hayatınız…

Kendi mutluluğunuz, kendi özgürlüğünüz…

Bu can, bu yaşam size ait…

Aldığınız her nefes sizin…

Kaçınarak ıskalayarak değil, ‘yaşayarak’, ‘dokunarak’ geçirmeye hakkınız var.

Lütfen başkaları yüzünden zehir etmeyin…