Kasma

Eminim siz de karakterimiz Su ve ailesi gibi dört gözle beklediniz bayram tatilini. Yine hızlıca geldi geçti. Umarım kendinize ve sevdiklerinize biraz olsun vakit ayırıp, enerji dopingi yaptınız ve şimdi gözleriniz daha bir parlak bakıyor.

Bağımlılık serisine devam edeceğim ama bugün içimden ne zamandır aklımda olan ve pek çoğumuzun muzdarip olduğu bir konuyu tartışmak geldi. Biraz argo olacak ama son dönem popüler kültürün sık kullandığı bir sözcük cuk oturuyor bu konuyu anlatmaya: “Kasmak.”

Eğer benim gibi gençlerle çalışan, üniversitede ders veren biriyseniz bu sözcüğü sıklıkla duyabilirsiniz. Yazı yazarken mutlaka ‘Ekşi Sözlük’ gibi sitelere göz atarım çünkü orada özellikle gençlerden gelen yorumlar vardır. Sözlük yazarları konu her ne ise bazen eleştirir, bazen överler. Merak ederim onlardan gelen yorumları. Bakın, ‘kasma’ için İTÜ Sözlük’teki bazı tanımlamalar nasıl…

* Ne söylemekten ne de bana söylenmesinden haz aldığım anlamsız sözcük. “Nereden geldi, Türkçe’de böyle bir şey var mı, kim uydurdu bunu yahu?” diye beni düşündürmektedir.”

* Bir şeyi yapmak için aşırı uğraşmaktır. Eğer yapabilirseniz karşılığını alırsınız. Eğer yapamazsanız kasmaya devam edersiniz.

* İnsana yakışmayan harekettir. Bir şey olacaksa; kendi kendine olmalı ya da en azından kendi kendine olmuş gibi görünmelidir. Güzeli budur!

* “İlla! İlla!” diye diye kıçından ter damlatırsan zaten olur. Ama hiç de göze hitap etmez, haberin olsun...

* Sözlükte yazarlar tarafından sıkça yapılandır. Komik olmaya kasılır, marjinal olmaya kasılır, ne bileyim farklı olmak için kasılır.

Sizi bilmem ama ben baya güldüm gençlerin yorumlarına. Şimdi sıra sizde…

Siz nasıl tanımlarsınız kasmayı?

Sizin kastığınız şeyler var mı hayatınızda?

Eğer kasmasaydınız neler farklı olurdu hayatınızda?

Bir tarafta bizden beklenenler… Toplumun, anne babamızın, eşimizin, çocuklarımızın, patronumuzun bizden istedikleri kişi olmak…

Bir tarafta da biz… Kendimiz… Kendi isteklerimiz… Kendi hayallerimiz…

Çoğumuz… ‘Diğerleri’ni dinleyip uyumlu çocuk olmayı seçiyoruz…

İç sesimiz; eğlenmek, dans etmek, gülmek, çılgınlık yapmak istiyor ama bize yüklenen roller gereği ‘ağır erkek’ ya da ‘hanım’ maskemizi takıyor ve ‘kasıyoruz’

Eminim bu yaz sizin de dilinize dolandı zaman zaman Yalın’ın 'Kasma' adlı şarkısı ve şu sözler;

‘Kasma kasma kasma kasma
Kasmadan da olur işte
Özlüyorsan duramıyorsan
İçine atıp susma böyle…’

Sörf ya da tango öğrenirken hocalarımın sözleri kulaklarımda…

“Kolunu kasma, rahat ol, hisset…”

Hayatımızı kontrol etmek ve daha başarılı olmak için kasıyoruz ama gerçek başarıyı getiren ‘kasmamak’, rahat olmak, bırakmak değil mi?

Ne dersiniz?