Aşkın bembeyaz hali

Bu yıl Sevgililer Günü'nde Uludağ'dayım. Bu gece aşkın bembeyaz halini ilk kez yaşayıp göreceğim...

Aslında planlamadan geldim, tamamen tesadüf. Aynı zamanda 10-14 Şubat arası her yıl yapılan Winterfest'in 3.oturumuna denk geldim. Dün gece "After party"ler ve sanatçılarla dağ çok eğlenceliydi.

Sanırım bu gece dağ çılgın partilerden sonra romantik bir geceye ev sahipliği yapacak. Az önce havai fişeklerle rengârenk bir açılış oldu bile geceye. Devamını merakla bekliyorum.

Ben açıkçası zorlama günlerde yapılanları o kadar özel bulmam. Size sürekli kötü ve kırıcı davranan sevgiliniz Sevgililer Günü'nde sizi pırlantaya boğsa mutlu olur musunuz?

Ama yine de eşi ya da sevgilisi olan bir erkekseniz 14 Şubat’ı ihmal ederseniz fırçayı yersiniz söyleyeyim. Kaç yıldır birlikte olursanız olun kadınlar romantik şeyleri sever ve bekler emin olun. Özellikle, daha önceki yazılarımdan birinde bahsetmiştim, sevgilinizin öncelikli sevgi dili hediye ise onun için hediye almamanız onu sevmediğiniz anlamına gelecektir. (5 sevgi dili, gary chapman).

Uzun ilişkilerde en çok duyduğumuz şikayet artık hiçbir şeyin başlangıçtaki gibi olmadığıdır. Özellikle çocuktan sonra pek çok çift heyecanı ve romantizmi kaybettiğinden bahseder. Birbirlerini bir zamanlar aşık oldukları kadın ve erkek olarak değil çocuklarının annesi ya da babası olarak görmeye başlarlar. Bu da ilişkinin 'sevgili' boyutuna iyi gelmez. Çocuktan sonra ilgisizlikten şikayet edip yeni bir sevgili bulan erkeklerin sayısı hiç de az değildir.

Bir psikolog olarak ben aşkı farklı yorumluyorum. Aşkı sadece kalp atışı ve heyecandan ibaret gördüğümüzde insan her an aşık olabilir. Tabii ki kırk yıllık eşine böyle bir heyecan kalmayacaktır.

Sevgili boyutunda baktığımızda gerçek aşk denen şey bana göre karşıdakinde kendinden bir şeyler bulmaktır. Ondan vazgeçememe halidir. Şartlar ne kadar zor olursa olsun bırakmamaktır. Gitmesine de izin vermemektir. Onu istemek ve hayal etmektir. Onun yanında mutlu olmaktır. Onsuz her an mutsuz olmaktır...

Uzun bir ilişkide ise iki insan yaşadıkları onca krize, onca hayat mücadelesine rağmen hala birbirine bağlıysa, birbirinin kişiliğine hala hayranlık duyabiliyorsa, uzun sohbetler ve paylaşımlar devam ediyor ve en önemlisi kaybetmekten hala korkuyorsa bana göre o gerçek aşktır.

Yani uzun ilişkilerde aşk devam edebilir. Tabii ki tanım değiştirerek... Daha derin anlamlar yüklenerek...

Ama başta da sonda da olsa gerçek aşkın güçlü duruşunu sergileyerek...

Bazen sadece bembeyaz boyanmış doğanın yarattığı saflığı güzelliği ve huzuru paylaşarak...

Belki konuşmadan sadece bir arada olarak...

Soğuktan dudakları çatlamasın diye ona krem sürerek...

Belki masaj yaparak...

Aşkın bembeyaz haline sarılarak...