Yeni normalin bize hatırlattıkları: Ortak ebeveynlik (Coparenting)

Yurt dışında daha çok boşanmış veya yeniden evlenmiş ebeveynlerin çocukları üzerinde ortak sorumluluk almasına dayalı bir tanım olarak kullanılsa da, aslında anne ve babaların medeni durumlarından bağımsız olarak ele alınıp evlilik doyumu, evlilik kalitesi, çatışma yönetimi, düşük iletişim problemlerinin olduğu, kaliteli ortak zamanlar gibi bir çok değişken açısından da olumlu yönlerini geliştirmesine odaklanılması bazı farkındalıkların gelişmesi acısından daha faydalı olacaktır sanırım. Kısaca bu haftaki yazımda çocukların ev ikliminde günlük rutinlerinde her iki ebeveynin aktif rol alması üzerine durulacaktır.

Eğer ortada ciddi derecede bir veya birçok yönden istismar, şiddet, sadakatsizlik gibi ciddi sorunlar yoksa, evlilik kalitesinin arttırılması için çocukların bakımlarında ebeveynlerin ortak hareket etmeleri ve üzerlerindeki yükleri hafifletmeleri, sevgi temelli yaklaşmaları, çocuklarda tüm ihtiyaçlarının saygı, sevgi, emek ve değer çerçevesinde, ilişkinin kalitesinin artmasına, çocukların zihinsel, duygusal, psikolojik ve akademik gelişmelerinin olumlu şekillenmesine, anksiyete, bağımlılık, depresyon gibi olumsuzlukların görülme sıklıklarının azalmasına, buna bağlı olarak da yaşam doyumlarının oluşmasına, öz farkındalıklarının artarak, dışsal motivasyon kaynaklarına yönelmek yerine içsel motivasyon kavramlarını keşfetmelerine ve ilerleyen yıllarda yapacak oldukları evliliklerinin temellerinin atılmasından çocuklarına nasıl davranacaklarına, iş ortamında empati duygusu yüksek, duygusal aidiyet kavramı oluşmaya başlamış, duygusal zekalarının farkında olan bireyler olmasına kadar çok büyük katkı sağlayacaktır diyebiliriz.

Hep birlikte boşanmaya gerek kalmadan, çocuklarımızın velayeti ve geleceklerine dair endişe duymaya gerek kalmadan olumlu ev iklimi nasıl tasarlayabilir ve sorumluluklarımızı nasıl paylaşabiliriz buna bir göz atalım:

1. Öncelikle eşinizi ve kendinizi yeniden tanımlayın.

2. Eşler arası rutine binmiş birçok duygusal davranışı yeniden gözden geçirin. İhmal ettiğiniz duygusal ihtiyaçlar var mı? Ona bir göz atın.

3. “Mış” gibi davranışlar veya ebeveynlerin birbirini idare ettiğine yönelik izler çocuklarda ciddi yaralar açar ve yüreklerine dokunamazsınız. Böyle düşünüyorsanız ivedilikle bir uzmana danışmaktan çekinmeyin.

4. Bolca rutinin dışına çıkmaya özen gösterin. Yemekler, temizlik, çocukların ev ödevlerinin takibi, aylık bütçe dengelenmesi, tatil planları gibi birçok ev içi değişkende rollerin değişmesini sağlayın ve çocuklarınızda aktif olarak bu noktada sizlerle birlikte kararlar alması konusunda teşvik edin.

5. Birbirinizin değerinin anlaşılması için illa boşanmaya gerek olmadığını kendinize hatırlatın. Çok özel durumlar dışında birçok olumsuz olarak görülen davranışların değişebileceğini kendinize hatırlatın.

6. Tutarlı davranışlarınızın özünde yatanın sevgi ve emek olduğunu aile içi kuralların bunlar çerçevesinde şekillendiğini gösterin. Çocukların maddiyatın dışında da evde manevi yani duygusal olarak nelerin beklendiğini bilmeleri, onların gelişimleri açısından çok ama çok önemlidir.

7. Duygularınız ve davranışlarınız arasındaki farkı iyice belirleyin ve karışmasına izin vermeyin. Duygusal olarak yıpranmışlıklarınızı toparlamak için yeni yollar olduğunu asla unutmayın ve karşılıklı eylemler, iyi niyetler ile bunların üzerinden gelebileceğinizin farkında olun. En güzel motivasyon kaynağı özünde masumiyet ve değişim bulunan eylemlerdir. Unutmayın.

Her ne kadar ayrılmış çiftler için ağırlıklı olarak kullanılsa da bu kavram, günümüz dünyasında ayrılmadan dahi bu noktada yaşayan ebeveynlerin varlığı azımsanamayacak kadar çok. Değişim ve farklı bir dünya için aslında karşımızda harika bir fırsat mevcut. Sağlıklı bir aile ortamında oluyorsanız dahi rutinlerin dışına çıkıp çocuğunuzu şaşırtarak görevlerin ve sorumlulukların belli aralıklarla değişmeniz, ilişki doyumunuzun artması ve empati duygunuzun ise daha sağlıklı hale gelmesi açısından faydalı olacaktır.