Kalanlar ve gidenler

Kelimelerden bütüne gitmek güzeldir. Yeni giysiler, şekerler ve çikolatalar, evin temizlenmesi… Bunlar bizi nereye götürür ? Tabii ki bayramlara!

Bir coşku, farklılık ve değer olan bayramlarda özel ziyaretlerde de bulunuruz. Sonsuza uğurladıklarımız için, mezarlığın yolunu tutarız.

Çocukların ruh sağlığı bozulmasın diye, mezarlıklara götürmüyoruz şimdilerde... Çocuklar gerçek anlamda ‘ölüm’ü 11-12 yaşlarında kavrarlar. Daha önceki dönemde çocuk, bu soyut kavramı, uzun bir yolculuk gibi anlar. Çıkılan yolculuğu onlara uzun uzun anlatmak gerekmez. Fakat bir süre sonra, giden kişi için, “Dönecek mi ?” sorusuyla karşılaşırız. Sadece, “Hiç sanmıyorum, gitti!” demeniz yeterli olacaktır.

Olaylara anlam yükleyen, kişilerdir… Kavrayamayacakları kadar büyük anlamlar yüklemeden de, çocuklara değerleri verebiliriz.

Mezarlık ziyaretinde bizler dualar ederken, onlar o küçük ellerini açar bizi taklit ederler, daha sonra orada da kendilerine göre bir oyun kurarlar.

Öyle de olmalı...

Ama biz bu olayı çok büyütürsek çocukta kaygı başlar. Bizden sinyal almışlardır çünkü. Çocuk gidenden değil, kalandan etkilenir.

Bayramınız kutlu olsun!