Paylaş
Anne babalık birçok açıdan zor bir uğraş.
Tüm anne babaların iyi bir ebeveyn olma istekleri düşünüldüğünde, durum biraz zorlaşıyor.
Bu yazımda iyi bir anne baba olmanın önemli 10 adımını göstermeye çalışacağım.
Çocuklarımızın doğduğu günden itibaren geleceklerini, bir başka deyişle kaderlerini çizmeye başlarız.
Öz güven ışıltısıyla parlayan, geleceğini emin adımlarla çizen veya hayat karşısında tavrı korku ve mutsuzluk olan çocuğun tohumları anne babalar tarafından ekilmektedir.
Her ebeveyn çocuğunun öz güven yolunda ilerlemesini sağlama şansına sahiptir.
Uzmanlar anne babanın çocukla bir anlık bir zamanın ama nitelikli bir zamanın bile çocuğun gelişimine önemli katkıda bulunduğu konusunda tam bir görüş birliğindeler.
Sözle değil, eylemle eğitin
Çocukların yetişkin yönergelerine kulak tıkamalarında şaşılacak bir şey yok. Azar ve nasihatin eğitimde çok kullanılıyor olması, çocukları kazanılması istenen davranışlardan uzaklaştırıyor. Sözler etkisini yitirip içi boş birer kalıba dönüşüyor. Eylemlerin sözlerden daha etkili olmalarının nedeni de bu zaten. Atalarımızın “Bir musibet bin nasihatten iyidir” sözü eylemin etkisini çok iyi anlatır.
Kendilerini güçlü hissetmelerini sağlayın
Çocuklarınıza çeşitli konular hakkında fikirlerini sorun, kimi durumda birlikte çözüm ararken değişik bir takım seçenekleri gözler önüne serin. Alışverişe yardım etmesine ve yaşına uygun bazı ev işlerini yapmasına izin verin. Genellikle çocukların başarıyla yaptıkları işleri tümüyle onlara bırakın ve onlar adına bir şeyler yapmak için ısrarcı olmayın.
Dengeyi kurun
Denge, çocuk eğitiminde ve yetişkinlerle ilişkisinde ideal olanın adı. İdeali tutturmak her zaman kolay olmuyor. Kimi zaman çocuğa tanınan özgürlüğün ölçüsü kaçabiliyor, kimi zaman da yol göstereyim derken baskı uygulanıyor. Çocuklara hareketlerinin sonuçlarından bir şeyler öğrenme fırsatı tanıyın.
Öfkenize yenilmeyin
Eğer çocuk anne babasının sinirlerinin sağlamlığını deniyor ve onları kızdırmaya çalışıp bu yolla bir çeşit üstünlük sağlamaya çalışıyorsa yapılacak en doğru davranış öfkeye yenik düşmemektir. Bir çatışmaya meyden vermeden odayı terk edip “Ben yan odadayım, sakinleştiğin zaman yanıma gelebilirsin“ demek doğru “ Öf bıktım!“ ya da “Sus artık, kes sesini“ diye bağırmak yanlış bir davranıştır.
Tutarlı davranın
Eğer çocuklarla her hangi bir konuda anlaşma yapılırsa, anlaşmanın tüm koşullarına sadık kalınmalı. Zira çocuklar anne babanın davranışlarından anlaşmalarının önemli ya da önemsizliği üzerinde yorum yaparlar. Eğer markete gidildiğinde şeker alınması ya da alınmaması çocukla bir anlaşma yapıldıysa, ağlayıp sızlanmalarına aldırmamalı, ve anlaşma şartlarına uyulmalıdır.
Geleceğini düşünün
Çocuklarının geleceğini düşünmek bile ebeveynlerin daha dikkatli ve özenli davranış içinde olmalarını sağlamaya yetecektir.
Disiplinde mantık arayın
Disiplin öz denetime giden yolun temel taşı, hatta öz denetimin “ olmazsa olmaz “ koşulu. Ancak bir çocuğun disiplininden böylesi bir yararı sağlayabilmesi için, mantıktan uzaklaşılmaması gerekir.
Çocuğu davranışıyla özdeşleştirmeyin
Çocukların davranışlarıyla özdeşleştirilmeleri onları içinden çıkamayacakları bir kısır döngüye itebiliyor. Çocuğu değil ama davranışı yargılamak “ sen kıskançsın, sen inatçısın “ demekten kaçınıp, kıskançlık ve inatçılık üzerine birlikte düşünmek çocuğun öz güveninin gelişmesini sağlıyor.
Sevgide kararlı olun.
Çocuğunuza hatalarını anlatırken onu sevdiğinizi ancak davranışının hatalı olduğunu ifade edin.
En az sekiz adımı gerçekleştirmeniz dileğiyle.
Paylaş