Çocuklar her şeyi isteyebilir!

Çoğunlukla yetişkinler olarak çocukların sürekli bir şeyler istediklerinden şikâyet eder durumdayız. Bu durum çocuklarla anne babalar arasında büyük çatışmalara sebep olurken aynı zamanda öfke nöbetlerine de neden olabiliyor. Bahar aylarının gelmesiyle birlikte sıklıkla hafta sonlarını dışarıda geçirdiğimiz bu günlerde çocukların tutturmaları ve her gördüklerini istemelerini farklı açılardan değerlendirmek istedim.

Çocuk her zaman her gördüğünü isteyebilir!

Burada önemli olan çocuğun her koşulda istekli davranmasını eleştirmek, çocukların isteklerine sürekli olarak engel olmak doğru bir tutum değildir. Çocuklar sınırlarını yaşamları boyunca deneyimleyerek öğrenir ve fark ederler. Bu nedenle bir bebeğin doğduğu andan itibaren içinde bulunduğu doğal merak duygusu ile harekete geçip istekli olması doğaldır. İşte tam da bu noktada biz yetişkinler çocuklarımızın isteklerine engel olmak değil isteklerini öğrenime dönüştürerek onlara yol göstermeliyiz.

Çocuklar sınırların nerede başlayıp nerede bittiğini deneyerek öğrenirler!

Bizler hayata tamamen dürtüsel gelen varlıklarız. Düşünün ki en sevdiğiniz yemeği tıkanırcasına yedikten sonra mideniz dakikalarca önce doyduğu halde gözünüz doymadığı için yemeğe devam ederiz. Bu davranış tamamen dürtüseldir. Bu örnekte biz yetişkinler bile midemiz bize izin verdiği sürece hala sınırları zorlamaktayken çocuklarımızın kendi merakına, zevklerine ve isteklerine hâkim olmasını beklemek çocuklar için biraz haksızlık oluyor. Çocukların yaşamlarındaki bedenleri ve hayatla ilgili sınırları deneyerek öğrendikleri unutulmamalıdır. Bu deneyimlerin olabilmesi için de kimi zaman sınırların aşılmasına anne baba olarak sabır göstermeli ve çocuğun kendisinin fark edebileceği öğrenim fırsatlarını kovalamalıyız.

Çocuklara kurallar koyarken kendimize göre değil hayatın sınırlarından referans almalısınız.

Çocukların yaşamlarında kendi bedenleri ve kendi hakları üzerinden kararları kendileri almaları gerektiğini savunmaktayım. Örneğin; yemeklerinin miktarından önlerine sunulan menüde ne yenip ne yenmeyeceğine kendileri karar vermeliler. Bir çocuk hangi kıyafeti giyip giymeyeceğinden, oyuncaklarını paylaşıp paylaşmama hakkına sahiptir. Bu durum kendi bedeni ve hayatı ile ilgili seçimlerinde çocuğun haklarını ona sunarken aynı zamanda hayatın kurallarını nasıl öğreteceğiz? Sorusunu da beraberinde getiriyor. İşte tam da bu noktada paylaşmak istediğim birkaç örnek ile hayatın gerçekliğini referans alarak çocuklarınızı hayata hazırlayabilirsiniz.

Yemek zamanları keyfi değil herkesin genel ihtiyacına göre olmalıdır. 

Bu nedenle yemek zamanları dışında çocuğunuz abur cubur istese de yemek zamanları dışında atıştırmalık tüketilmemesi kuralını evinizde herkes için uyguladığınızda çocuğunuza genel hayatın kurallarını kendiniz başta bu kurallara uyarak öğretimini yapmış oluyorsunuz.

Dışarıya gezmek ya da alışveriş için çıkılan zamanları ayırın.

Dışarıda gittiğiniz AVM’ler ile birlikte muazzam bir uyaran istilasının içinde yaşıyoruz. Biz yetişkinler bile bu ufak tüketim oyunlarının kurbanı olup kontrolsüzce alışveriş yaparken çocukların isteklerine hâkim olmasını bekleyemezsiniz. Bu nedenle evinizde alışveriş günlerinin belli olması ve bu günlerin dışında kalan günlerde dışarı çıkışların gezme ya da eğlence odaklı olmasıyla çocuklarınıza tüketimin ihtiyaca dayalı olduğunu öğretimini yapabilirsiniz.

Çocukların tüketimi öğrenmesi için bir ürününün bittiğini görmeye ihtiyacı var. 

Bir ürünün bittiğini görmek hepimizin ihtiyacı. Yaşamımızdaki kolaylıklar ve zamanlarımızdan tasarruf etmek isterken her ürünü bollukla satıldığı halde depolayarak, indirimlerden yararlanarak biriktirir olduk. Bu durumda daha bir paketi tükendiğiniz görmeden yenisinin açıldığı bir evin içinde çocukların tüketimi ihtiyaca dayalı olduğunu öğrenmeleri çok zor. Bu nedenle çocuklarınızla kurduğunuz hayatın tüm ihtiyaçlarını birlikte belirlemeli, değişen ihtiyaçlara göre tüketim zamanlarını, tüketimin ihtiyaca göre karşılanması gerektiğini ve aldığımız ürünlerin tüm yolculuğunu çocuklarımıza aktarmalıyız.

Çocuklar her koşulda istemekte özgürdür. Onları isteklerinin peşinden koşması gerektiğini ya da sınır getirmesi gerektiğini öğretecek kişiler her koşulda bizleriz.