Miniğiniz kreşe hazır mı?

Günümüz annelerinin çocuk bakımı ve eğitimi konusunda bazı temel kaygıları vardır. Bunlar özellikle çalışan annelerde daha sık görülür. Bakıcı seçimi, yoğun iş temposunda vakit ayırma kaygıları, kreşe başlama bunlardan birkaçıdır.

Her anne, çocuğu için en iyiyi ister ama bazen kendini çaresiz hisseder. Kreşe başlatma konusunda da kafanıza takılan sorular varsa, süreci kolaylaştırmak adına birkaç öneri işinize yarayabilir.

Dilerseniz önce birkaç soruyla kendinizi tartın:

1- Çocuğunuz iki yaşını doldurdu mu?
2- Evde vakit geçirmekten sıkıldığını fark ediyor musunuz?
3- Konuşmasında gecikme var mı?
4- Yeme problemi yaşıyor mu?
5- Günde iki saatten fazla televizyon izliyor mu?
6- Parktaki çocuklara ilgisi arttı mı?
7- Ondan ayrılırken yoğun kaygı yaşıyor musunuz?
8- Aşırı korumacı bir anne baba mısınız?
9- Evde her istediği yapılıyor mu?
10- Onun kreşe başlamasına SİZ hazır mısınız?

Bu sorulara verdiğiniz yanıtlar kesin bir yön tayin etmek için değil, kendi sürecinize odaklanmanız içindi. Çocuğunuzun gelişme dönemi ve ihtiyaçları ile anne baba tutumları, her adımda olduğı gibi, kreşe başlama sürecinde de çok önemlidir.

Gelişim ve aile psikolojisiyle ilgilenen her uzman, çocuğun beceri gelişiminde bir gecikme ya da yavaşlık olduğunda kreşe başlamayı tavsiye eder. Özellikle konuşma, motor beceriler, yeme davranışları, sınırlara girme ve kuralları öğrenmeyle ilgili problemlerde iyi bir kreş eğitimi ciddi faydalar gösterebilir.

Yine ruhsal anlamda yaşanan bağımlılık, kaygı ve öz güven problemlerinde de kreşin sağladığı sosyalleşme ve özerkleşme süreci kalıcı yararlar sağlar.

Kreşe başlamanın önündeki engeller ise, anne babanın aşırı korumacı tutumu, bağımlılık ve yaşamsal değişim dönemleridir.

Anne babanın aşırı korumacı büyüttüğü bir çocuk, ayrılmada yoğun kaygılar yaşayabilir. Bu nedenle anne babaların çocuklarıyla zaman zaman ayrı vakit geçirmeleri, çocuğun güvenilir bir büyük ebeveynde ya da bakım verende kalması, sosyalleşebileceği park vb alanlarda özgürce hareket etmesi sağlanmalıdır.

Eğer çocuk henüz yeni bir değişim yaşamışsa, kreşe başlatmakta acele edilmemelidir. .örneğin kardeşi doğan bir çocuk doğumdan hemen sonra kreşe başlatılırsa evden gönderildiğini düşünecektir. Böyle bir durumda en az iki ay adaptasyon süreleri verilmelidir.

Ev ortamına alışmış bir miniği de alıştırmak adına yavaş yavaş artan bir saat programıyla kreşe başlatmakta da fayda vardır.

Tabii ki okul öncesi eğitim sadece problemleri olan çocuklar için değildir. Problemleri çözmenin yanında kreş eğitimi her çocuğa büyük katkılar sağlar. Örneğin;

• Kreşe giden çocukların kelime dağarcığı daha geniştir.
• Öz güvenleri iyi bir eğitim sayesinde daha çabuk gelişir.
• Yaratıcı faaliyetler sayesinde zekaları daha fazla aktive olur.
• Evde bakılan bir çocuğa göre daha çok hastalanabilirler ama araştırmalar, kreşe giderek erken yaşta daha çok gribal rahatsızlık yaşayan çocukların, bağışıklıklarının geliştiğini ve ilkokulda daha az hastalanıp daha az devamsızlık yaptıklarını gösteriyor.

Değişmeyen tek şey ise çocuğun anne babaya duyduğu ihtiyaçtır. “Nitelikli zaman geçirme ihtiyacı” her koşulda giderilmelidir.
Çocukla geçirilen yirmi dakikalık özel oyun ya da sohbet zamanları anne babaların her gün yapmaları gereken en sevimli mesaileridir.