Paylaş
İlk günlerde eğlenip tatil moduna girmişlerdi ama günler geçtikçe onlar da belirsiz bekleyiş ve kaygıdan etkilenmeye başladılar.
Eminim en kısa sürede yeniden o sabahlara uyanıp, kıymetini çok daha iyi anlayacağımız yaşantılarımıza döneceğiz.
Çocuklarımız rutinlerine, okullarına, arkadaşlarına kavuşacaklar.
Ancak şu zor günlerde ebeveynlerin donanımlarını güçlendirmesi gereken noktalar var:
Bu süreçte görülen ve hemen her yaştan çocukta olan bazı sorun başlıklarını bilmek, bu durumun sadece sizin eve özgü olmadığını fark etmek bile çok iyi bir baş etme yöntemidir.
Bu süreçte çocuklar neler hissediyor?
Çocuklar, hasta olmadıkları halde neden evde kalmaları gerektiğine anlam veremiyor. Kaygı, korku, öfke, tükenmişlik hissedebiliyorlar. Yaşına uygun bir anlatımla küresel salgının ve çocukların bu süreçteki rolünün iyi anlatılması gerekiyor.
Çocuklar böyle dönemlerde ne tür sorunlar geliştiriyorlar?
Çocuklar, duygu karmaşasına girdiklerinde ve rutinleri bozulduğunda yaşlarına ve mizaçlarına göre değişen ancak birbirine çok benzer sorunlar yaşarlar.
Bu sorunları yaşayan çocuklara gösterilmesi gereken ilk yaklaşım, bu problemlerin beklenir olduğu ve çocukluğa özgün baş edememe sinyalleri olduğunu görüp kabul etmektir.
Ardından çocuğun ihtiyacı olan görülme, duyulma, anlaşılma ve yaşına uygun baş etme yöntemlerini devreye sokmak gerekir.
Bu yöntemlerin en önemli belirleyicisi ise çocuğunu iyi tanıyan ebeveynin kendi sezgisel iyileştirici tarzıdır.
Bundan kastım, çocuğu mutsuz olduğunda kimi ebeveyn onunla bir sohbet başlatırken diğeri, en sevdiği kuklayı konuşturur. Kimi ebeveyn çocuğu korktuğunda ona cesaret verici bir sorumluluk öğretirken kimi korkunun resmini yapıp buzdolabına asar. Bu becerilerin bir başkası tarafından öğretilmesine özünde ihtiyaç yoktur.
Ancak ebeveynler, zaman zaman donanımlarını nasıl devreye sokacaklarını şaşırabilirler. İşte bu noktada biz uzmanlar devreye girip etkin yöntemleri birlikte organize ederiz.
Bu dönemde fazlaca karşınıza çıkan psikolojik önerileri bu süzgeçten geçirip uygulayın.
Çocuğunuzun önünde görünmez bir pankart asılı olduğunu hayal edin:
“Annecim babacım, bu dönemde hayatımda çok şey değişti. Bununla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum ve kendimi kontrol edemiyorum. Sabrına, rehberliğine ihtiyacım var. Bunun nasıl yapılacağını biliyorsun değil mi?”
Paylaş