Çocukların aynayla imtihanı

Yıllar evvel çocuk eğitimiyle ilgili bir kitap okumuştum. Montessori yöntemi hakkında olan bu kitap her çocuğun, kendine özgü bir gelişime sahip, bireysel bir kişilik olduğunu ve kendi kapasitesi doğrultusunda öğrenebileceğini savunuyor ve önerilerde bulunuyordu. Kitapta çocukların öz güven gelişimini desteklemek adına, odalarında ayna bulundurmayı öneren bir bölüm dikkatimi çekmişti.

Dört yaşında olan oğlum için bu bilgiyi hatırladım ve fark ettim ki oğlumun aynayla olan en yakın teması, boyunun yettiği asansörlerdi.

Odasında ayna yoktu ve banyo aynasına boyu asla yetmezdi. Hemen yapışkanlı aynalardan birkaç kutu edindim ve hem odasına, hem de lavabonun hemen üzerine yapıştırdım.

Verdiği ilk tepki bile, önerinin geçerliğini kanıtlıyordu.

“Anne, bunları benim için mi yaptın sen?”

Bebeklik döneminde zeka gelişimi ve benlik algısını destekleyen aynaya bakma, çocukluk döneminde de her gün büyüyüp değişen minik bireyin kendini yakından takibi için gerçekten de çok önemli.

Çocuğun üst değişirken, giyindikten sonra, kendi vücudunu görmesi başka türlü verilemeyecek bir uyaran.

Çocuklar fotoğraf ve videolarda kendilerini fazlasıyla görüyorlar diye düşünüyorsanız evet haklısınız eski nesillere göre kendi görüntülerini çok fazla görüyorlar. Ama kendisi için tahsis edilmiş bir aynanın değerlilik ve öz güven açısından farkını da deneyip görebilirsiniz.

Bu konuda diğer uçtan kendini gösteren bir problem olan dış görünüşe fazlasıyla önem veren çocukların varlığı, aynalara bakmaktan çok, dış görünüş odaklı mesajlar veren ve bu konuda en az çocuk kadar hassas olan ebeveyn ve yetişkinlerden kaynaklanıyor diye düşünüyorum.

Ayna edinmek dışında çocuğunuzun öz güvenini desteklemek ve evde yaşayan bir fert olarak alanını yaşına, boyuna göre zenginleştirmek isterseniz,

• Boyuna göre bir havluluk,
• Portmantoya montunu asması için boyuna göre bir askı yeri,
• Ona özel bir kirli sepeti edinmek gibi listeyi genişletebilirsiniz.