Annemle babam boşanıyor

Evlilikte boşanma noktasına gelmek elbette ki kolay değil. Özellikle çocuk sahibi çiftler için süreç daha da önemli hale geliyor. Boşanma sürecindeki her ebeveyn çocuğunun bu süreci en az hasarla atlatmasını istiyor. Tam da bu amaçla bazı noktalara dikkat ederek ilerlemekte fayda var.

ÇOCUK NASIL ALGILAR?

Bir yetişkin, olaylara her zaman çocuğun gözlükleriyle bakmalıdır. Boşanma sürecinde de çocuğun algılarına ve ruhuna uygun ilerlemek en doğrusudur. Bir çocuk, özellikle dokuz yaşından önce, boşanmadan, mahkemeden, velayetten, mal paylaşımından, icra memurundan, sosyal hizmet uzmanından, görüş gününden anlayamaz. Çünkü hem soyut düşünemiyordur hem de yetişkin dünyasına ait bu kavramların ne ifade ettiğini bilemiyordur.

O, anne babasını bilir, ailesini, evini, aidiyetini, güvenme ve bağlanma ihtiyacını, korunmayı, birlikte olmayı bilir. Bunların devamlılığı öngörülerek dünyaya gelmiştir. Bu ayrılıkta hangilerine neler olacağını izler.

Çocuklar süreçte bir suçlu arayabilirler. Böyle bir algıya neden olmamak için, boşanma açıklamasını birlikte yapmak, kararı vermede kimin baskın olduğunu çocuğa hissettirmeden açıklamak daha doğru olacaktır.

Artık karı koca olmayacağınızı ama her zaman onun anne babası olacağınızın güvenini vererek, bunu karşılamaya devam ettiğiniz sürece çocuğunuz ruhsal olarak çok daha korunaklı olacaktır.

Boşanma sonrası çocuğun aile kavramını desteklemek adına ailece vakit geçirmek en idealidir. Birbirine selam verip hatır sormak, gerginlikten uzak telefonda konuşabilmek, ayda bir kez yarım saat de olsa bir araya gelmek çocuğun hak ettiği karelerin az da olsa devamlılığını sağlar. Bazen çiftler “Ne yani? Birlikte tatil mi yapacağız?” diye düşünürler ve zaten gergin olan iletişimlerini çocuk üzerinden de devam ettirirler.

Çocuklar, çok mutsuz bir evliliği olan ebeveynlerinin bile ayrılık sürecinde bir taraftan biten kavga ve tartışmalar nedeniyle rahatlarken, değişen şeylere uyumda zorlanabilir.

Zor ve sancılı, tartışmalı, eşlerin konuşamadığı, yan yana gelmediği boşanma süreçlerinde bile çocuğun aile, aidiyet, korunma, terk edilmeme, güvenme ihtiyaçları korunmalıdır. Ebeveyni hakkında olumsuz konuşmamak, çatışmalardan uzak tutmak gereklidir.

NELERE DİKKAT EDİLMELİ?

Çocuğunuz bu süreçten en az hasarı alarak çıksın istiyorsanız, önce durup düşünün. Bir plan yapın. Bu planı mümkünse boşanmak üzere olduğunuz eşinizle, değilse tek yürütün. Nerede, nasıl açıklanacak? Evden gidiş nasıl olacak? Üst üste ani değişimler nasıl önlenecek? Önceden adımları çizilmiş bir rota size daha sağlıklı yön gösterecektir.

Çocuğunuza yalan söylemeyin. Baban iş için gitti, evimiz tadilatta, anneannen yalnız kalmasın diye onun yanındayız vb. söylemler çocuğun sadece kafasını karıştırır ve kuşkularını arttırır. Bir şeyler olduğunu biliyordur ama bunu gerçekten uzak bir şekilde söylediğinizde, çocuk kafasına oturmayan boş alanı, kendi hayal gücüyle tahmininizden de olumsuz doldurabilir. Örneğin, “Babam işe gitti, annem de işe giderse beni anneanneme bırakırlar ve yalnız kalırım” gibi doldurabilir.

Çocuğa yaşından büyük bilgiler de vermeyin. “Baban (ya da annen) artık bizimle yaşamayacak. O artık başka bir kadını (adamı) seviyor ve onunla evlenecek.” Dendiğinde çocuk, terk edilmiş hisseder ve bu kaygıyı da yine anneye (ya da babaya) yönlendirir.

Çoğu çocuk boşanma açıklamasını yapan ebeveynine “Başka biriyle mi evleneceksin? Ondan da çocuğun olacak mı?” gibi sorular sorar. Bu sorunun amacı ebeveynin yaşam planları değildir. Kendisinden vazgeçip geçmeyeceğinizi sorguluyordur. O nedenle dürüstlük adına “Hayat neler getirir bilemem, tabii ileride biriyle evlenirim. Belki de sevimli kardeşlerin olur” diyerek yük bindirmeyin. “Böyle önemli konuları şu anda hiç düşünmüyorum. Şu anda önceliğim sensin. Senin yanındayım ve yeni düzenimi kurarken de hayatım boyunca da hep yanında olacağım.” diyerek asıl ihtiyacı karşılayabilirsiniz.

Çocuktan kopmayın. Ne kadar üzgün, kızgın, dağılmış, haklı-haksız olsanız bile unutmayın ki çocuğunuzun bunda hiçbir katkısı yoktur. Terapi odasında “Boşanma sürecinde çok dağılmıştım, dünyadan koptum, çocuğumla ilişkim bir süre koptu.” Öyküsünün ne denli kötü sonuçlar doğurduğunu çok sık görmekteyiz.

Süreçte kendiniz ya da çocuğunuz için endişeleriniz varsa, çözümü bulamıyorsanız mutlaka destek alın.

Ve belki de en önemlisi, süreçte çocuğunuzu hiçbir konuda köprü yapmayın. Çocuk üzerinden haberleşmek, çocuktan bilgi almak, onunla bilgi aktarmak çocuğu taşıyamayacağı bir yükün altında bırakır. Ebeveyn görüşme gün saatlerini, kendi öfkeniz nedeniyle kısıtlamayın.

Evden alıp eve teslim gün ve saatlerini, önce çocuğunuza duyduğunuz saygıdan ötürü iyi ve düzenli takip edin.

Evliliğinizin bitmesi gerektiğine inandınız ve boşanma sürecine girdiniz. Artık eş değilsiniz. Şimdi çocuğunuzun ebeveyni olarak yaşam boyu sürecek görevinizi icra ediyorsunuz. Annesiniz ve babasınız.

Bu kimliğinizde devam edin…