Paylaş
Bebekler hem ihtiyaçlarını karşılayabilmemiz hem de daha yakın ilişki için olabilmemiz için genellikle kucağımızda yaşarlar. Hatta öyle ki yerlerine konduklarında yaygara çıkaran bebekler de vardır. Bu alışkanlık ilk aylarda meraklı miniklerin deneme-yanılma ve neden-sonuç ilişkisi kurma çabalarından gelir. Çünkü bebeğin ilk iletişim yolu sesidir. Acıkınca, gazı olunca, bezini kirletince adeta bize seslenen bebekler, seslerini tanımak, konuşma organlarını geliştirmek ve ses açmak için de ağlarlar. İhtiyaç ağlamaları ve öğrenme ağlamalarını karıştıran veya aynı kategoride tutan ailelerin bebekleri artık kucak meraklısı oluverir. İşte bu nedenle bebeğinizin ihtiyacı yoksa onu kucağınıza almayın, sesine ses ile karşılık verin, yanına gelip konuşun, çıkardığı sesleri takip edin.
Her anne baba bağımsız, yaşından beklenen sorumlulukları alabilen, kendine güvenen çocuk yetiştirmek ister. Bunu yapmanın yolu ise becerilerini geliştirdikçe sorumluluklarını arttırmanız ve yapabileceği her şeyi ona yaptırmanızdan geçer. Yürümeye başlayan bebek, düşmeyi ve kalkmayı da öğrenir. Tehlikeli olabilecek şeyleri düzenleyip, kendi dolaşması için ona fırsat verin. Elini tutarak yürümesi gereken yerleri ona tanıtın. Uygun olmayan yöne gittiğinde kucaklamak yerine seslenerek çağırın. Ne durumlarda kucağınıza gelmek istediğini takip edin.
Boyuna göre yüksek olan varlıkları merak ettiğinde, duygularının karıştığını gördüğünüzde, yorulduğunda tabii ki yardımcı olmak için kucağınıza alabilirsiniz. Fakat insanlar ile iletişimden kaçınmak veya sizin güvenli kollarınızda yaşamına devam etmek gibi istekler ile kucağınıza gelmek istiyorsa; el ele tutuşup yürümeye, yan yana yürümeye, yola veya ayakkabılarına dikkatini çekerek onu kucağınıza almamalısınız. Dilerseniz halhal şeklinde tasarlanmış müzik aletlerinden de yararlanabilirsiniz. Severken ayaklarını yerden kesmeden yanına eğilip sarılmak, bir şeyle uğraşırken birden kucağınıza ışınlamamak, alışkanlık edinmemesi için yapmanız gereken davranışlardandır.
Paylaş