Olsun öyle...

Çocuk doğurma isteği, bir evlat sahibi olma kararı çoğu çift için olmazsa olmazlardandır. İstenilen, beklenilen çocuğun istenilen zamanda dünyaya gelmemesi ise özellikle kadınlar için hayal kırıklığıdır.

Neredeyse doğduğu andan itibaren, oyuncak bebeklerle oynatılan, "Büyüyünce sen de anne olacaksın, kendi çocuklarını seveceksin, anne olunca anlayacaksın, bu en güzel duygu, çocuğun yoksa kadın değilsin" vb sözlerle büyüyen bir kız çocuğu için, gebe kalamamak çok zor bir deneyimdir.

Defalarca denenen aşılamalar, tüp bebekler sürecinde çiftin birbirine destek olmaları ve psikolojik olarak da güçlü olmaları gerekir ancak hiç destek almıyorlarsa uzun süren tedavi süreci kadının da erkeğin de ruh sağlığını yıpratır.

Kadınlar bir süre sonra evden çıkmak istememe, kabuğuna çekilme, devamlı tv izleme ya da ev işi yapma, gebe kadın ya da yeni doğmuş bebek görmeye tahammül edememe, arkadaşları ve çevresi bebek soruları sordukları için onlarla bağlantıyı koparmaya kadar giden bir durumun içinde bulurlar kendilerini.

Her şeyi ertelemeye başlarlar. Hayatı ertelerler.

Sporu ertelerler çünkü gebelikten sonra zayıflamak daha mantıklıdır onlara göre,

Kıyafet almayı ertelerler, gebelik ve doğumda olmayacaktır zaten aldıkları ve de yeni şeyleri haketmiyorlardır,

Eşleriyle başka konularda sohbeti bile azaltırlar çünkü bu konu çözülmelidir sonra diğerleri...

Yaz tatillerine gitmemek ya da dışarı çıkmamak için her şeyi yaparlar hem masraftır hem de ne gerek vardır.

Ve böyle böyle zaman geçer, stres gitgide artar, stresin artması üreme hormonlarını olumsuz etkiler, bu hormonların etkilenmesi ve stres hormonların yüksekliği tüp bebek denemelerini olumsuz etkiler.  Çift kendini nasıl çıkacağını bilemediği bir kısır döngüde bulur. 

Oysaki hayatın akmasına izin verilse ve çocuk denemelerini yaparken hayata, işe, gezmeye ve çevreyle iletişime devam edilse, spor yapılsa, gıdalar farkındalıklı yense, tüp bebek sürecinde başarı şansı daha yüksek olur.

Ve tüm bu süreçlerde duygu kontrolü kalmıyorsa, istense bile hayata devam da zorlanılıyorsa psikolojik destek kaçınılmaz olmuştur. Ancak en iyisi bu aşamaya gelmeden süreci en başında destek almak ve güçlenmektir.

Dengeli, olumlu, farkındalıklı olarak bir bebeği beklemek ona giden yolda çifti her anlamda korur ve gebeliğe ve doğuma hazırlar.

Hayatı ertelemeden yaşamanız dileğiyle…