Çocuk cinayetleri

Başta Eylül ve Leyla’nın anne-babası olmak üzere evladını kaybeden tüm anne babalara Allah sabırlar versin. Dayanılması çok zor bir acı… Söz yine bitti acı sözün yerini aldı. Çocuklarımızı koruyamadığımız için, ne denenle olursa olsun henüz fidan bile değilken kaybettiğimiz için derin bir acı hissediyorum.

Her geçen yıl çocuklara yönelik uygulanan cinsel istismar /şiddet ve cinayetler hemen hemen hepimizin kanını donduruyor. ‘Bir insan bir başkasına hele ki bir çocuğa bunları/bu kadarını nasıl yapar?’ aklımızın ve gönlümüzün almadığı bu caniliği yaptıran davranışın nedeni sadece cahillik olmasa gerek?

Çocuklara duyulan sapkın cinsel ilgi ve dürtüyü kontrol edemeyip bunu fiilen gerçekleştirmek ve sonrasında canı almak… Cahillikten çok ötesi… “Canilik! Cani…” Bu kelime kulağımda ve içimde çok yankılanıyor bu günlerde… Cani yani karşısındakiyle asla empati kuramayan ve sadece kendi alacağı hazza/dürtüye odaklı davranan can alan.

BİR İNSAN NASIL BU KADAR CANİ OLABİLİR?

Caninin ruh hali ve psikolojisi bu yazının konusu olmayacak. Bu yazıda; bu acıyı yaşayan anne babalar yaşadıkları bu travmayla ilgili neler yapmalılar ve çocukları bu tip canilerden nasıl koruyabiliriz bilgileri paylaşmak istiyorum.

EVLAT ACISI EN AĞIR ACI VE EN ZOR TRAVMALAR ARASINDADIR

• Acıyı yaşamak her kültürde farklıdır. Lütfen içinizden geldiği gibi duygularınızı dışa vurun.
• Bağırma, isyan, ağlama, şok olma, olayı kabul edememe, her an geri gelecekmiş hissi ya da bunlar şakaymış gibi gelmesi, donma hali, kendine ve herkese kızgınlık, suçlama vb. ilk haftalarda görülebilecek travma etkileridir.
• Ölüm anına dair hayali görüntüler, neler yaşamış olabileceğine dair düşünceler dayanılması zor anlardır. Ve keşkeler…. Çevrenizdekiler ne kadar destek olursa olsun, mutlaka travma tedavisi çalışan özellikle de EMDR tekniği kullanan bir uzmandan psikolojik destek alınması tavsiye olunur. Gerekirse sağlık kurumlarından bu desteği talep edin.

ÇOCUKLARI KORUMAK İÇİN NELER YAPABİLİRİZ KONUSUNA GELİNCE... 

• Önce eğitime kendinizden başlayarak; çocuklarınızın fotolarını lütfen sosyal medya üzerinden paylaşmayınız. Foto paylaşımları, arkadaş ve akraba grubunuza iletiliyor gibi görünse de sosyal medyada kimin ne olduğu bilinemediği gibi, paylaşımların da nerelere gidebileceği asla kontrol edilemez.
• Çocuklarınıza mutlaka ‘HAYIR deme’ ve mahremiyet eğitimi veriniz.
• Dışarıdan verilen kandırıcılarla ilgili sık sık bilgilendirme yapın. (oyuncak, çikolata, cep telefonları vb.)
• Tanıdığı ya da tanımadığı kişilerin (her kim olursa olsun, dayı, amca, komşu vb.) gezme, oyun oynama vb. tekliflerini evebeylerinden onay almadan kesinlikle kabul etmemeleri gerektiğini öğretin.
• Tanımadığı, tanısa bile güvenmediği kişilerin sosyal medya ya da iletişim araçları üzerinden tanışma tekliflerini kabul etmemesi ve asla özel fotosunu paylaşmaması gerektiğini öğretin.
• Bu çalışmaları yaparken lütfen çocuğunuzu korkutarak değil mümkün olduğu kadar sakin ve temkin bilgisiyle yaklaşın. Düzenli olarak korkuyla eğitmeye ve bu şekilde korumaya çalışmakta travma yaratır.
• Bu işin çözümü; kimseye güvenme, sevme, acıma, şefkat hissetme gibi insanı katılaştıran yaklaşımlar değil tam tersidir. SEV, ŞEFKATLİ OL, İNCİTME, KORU ve kendini da nasıl koruyacağını öğren vb.’dir. Güvenilir ve güvenilmez davranışları öğretin.
• Empati yapabilen, duygularını ifade edebilen, şefkatli çocuklar yetiştirebilmek için sizler de empati kurabilen, diğerinin duygusunu fark edebilen, şefkatli bireyler olun. Model olun.
• Çocuklarınızla bağlarınızı güçlü tutun ve onların büyüme süreçleri (çocukluk, ergenlik..vb) ile ilgili ve farkındalıklı olun.
• İlginizi ve sevginizi gösterme konusunda cesur olun.

Dilerim, Eylül ve Leyla son olur. Dilerim çocuklarımız daha güvenli bir ortamda çocukluklarını yaşar.

Dilerim, insanlar birbirlerine dair daha farkındalıklı ve şefkatli olur.

Dilerim İnsanlar İNSAN olur.