Depresyon tüm bedeni sarsıyor

Ruhsal bozukluklar denildiğinde akla ilk gelen depresyon oluyor nedense… Belki de çoğu kişi depresyonu en kolay beden diline yansımalarıyla tanıyor. Peki depresyonun beden dilindeki karşılıkları nelerdir? Karşımızdaki kişide neleri fark edersek depresyonu aklımıza getirebilir ve bir uzmandan destek alması için onu yönlendirebiliriz?

GENEL GÖRÜNÜME YANSIR

Depresyonda olan kişi çökkündür. Yüz çizgileri belirginleşmiştir, alın çizgileri derinleşmiştir. Omuzları çökük durur ve yüzünde üzüntülü bir ifadesi vardır. Bazı hastalar öz bakımlarını yitirirler. Duş alma, tıraş olma, temiz kıyafetler giyme alışkanlıkları da değişir. Bazı hastaların da hareketlerinde genel bir yavaşlama hali söz konusudur. Kişinin durgunluğu hemen göze çarpar. Oturup kalkması, yürümesi, konuşması ve tepki vermesi yavaşlar. Bazen de aşırı tedirginlik, gerginlik ve sıkıntı hali söz konusu olabilir. Kişi huzursuzdur ve yerinde duramaz.

DAVRANIŞLAR DEĞİŞİR

Depresyonun şiddetine göre kişinin konuşması da etkilenir. Hafif ve orta şiddetli vakalarda ilişki kurmak güç değil iken şiddetli vakalarda hastadan yanıt almak güçleşir. Çok ağır tablolarda ise hiç konuşmama hali bile görülebilir. Bu tür hastalarla konuşmak, ilişki kurmak çok zordur. Genelde ilgisiz, isteksiz, duygusuz görünürler ve ilişki kurmak istemezler.

YEME İSTEĞİ AZALIR

Depresyondaki bir kişinin yeme içme alışkanlıkları da değişir. Çoğunlukla yeme isteği azalır ve kısa sürede ciddi kilo kayıpları yaşanır. Bazen yemek yemeye ve kokulara karşı tiksinti gelişebilir. Seyrek de olsa, bazı kişilerde aşırı yemek yeme ve ani kilo alımı da görülebilir.

HALSİZLİK VE UYKUSUZLUK ARTAR

Hastaların genellikle halsiz oldukları, çabuk yoruldukları gözlenir. Sabah yataktan dinlenmeden kalktıkları ve hiçbir iş yapmasalar da gün içinde çabuk yoruldukları görülür. Bu kişilerin genelde gün içinde hiçbir şey yapmadıkları ve ilgilerinin azaldığı gözlenir. Uykuya dalmada güçlük, uykunun çok sık bölünmesi ya da sabahları erken uyanma dikkati çeken başka bir noktadır.

MUTSUZLUK VE ÜZÜNTÜ HALİ

Depresyonun en belirgin belirtisi belki de çökkünlük ve yoğun mutsuzluk halidir. Hastalar en başta keyifsiz görünürler, ardından bu keyifsizlik yerini üzüntüye bırakır, bu üzüntü ise sonradan derin bir acıya dönüşür. Depresyon hastalarının çok sık ağladıkları görülür. Zamanla şiddetlenen bu duygu durumu yerini hissizliğe yani duygusuzluğa bırakır. Çoğu hasta üzüntü ve keder dışında hiçbir şeye tepki veremediklerini ve öfke, sevgi, heyecan gibi hiçbir duyguyu hissedemediklerini söyler. Kişilerdeki bu ifadesizlik de beden dilinin bir ipucu olabilir.

İNTİHAR DÜŞÜNCESİ

Bir diğer yandan depresyondaki kişinin düşünce içeriğindeki değişim de dikkati çeker. Hastanın düşüncelerini daha düşük bir ses tonuyla ve yavaş söylediği fark edilir. Zaman zaman unutkanlıklar ve dikkatsizlikler göze çarpabilir. Geçmişe dair pişmanlık ve geleceğe dair umutsuzluk sözleri çok sık duyulur. Kişi kendisini öylesine değersizleştirir ve zaman zaman suçlar ki sanki bedeni de küçülür, kendini yok etmeye çalışır. Ne yazık ki en ağır tablolarda da intihar düşünceleri, eğilimi, planları ve girişimleri vardır.
Ruhumuzun bir dili yok belki ama bedenimiz bunu en güzel şekilde ifade ediyor ve her şeyi gözler önüne seriyor. Dikkatli bir gözlemci olduktan sonra bu ipuçlarını yakalamak çok da zor değil aslında. Tabii ki iş bundan sonrasında doğru yönlendirilmeye ve uygun tedaviye kalıyor.