Çocuğunuza ölüm haberini ilk veren siz olmalısınız.
Haberin Devamı
Anne ve babaların en çok zorlandığı konulardan biri de çocuklarına ölüm haberini vermektir. Ailede anne, baba ya da birinci derece büyüklerin kaybını çocuklara doğrudan anlatmak gerekir. Ölüm haberini çocuğunuzun yaşına uygun şekilde vermeniz gerekir.
Çocuğunuza ölüm haberini ilk veren siz olmalısınız. Çevrenizdeki kişilerin ölüm haberini sizden önce vermeleri çocuğunuzda travmaya sebep olabilir.
Çocuğunuza direkt ve anlaşılır şekilde haberi verin. "Öldü", "Kalbi durdu", "Artık nefes almıyor" gibi anlayabileceği net açıklamalar yapın. "Uzaklardan bizi izliyor, o artık melek oldu" gibi açıklamalardan uzak durun. Ölüm haberini verirken sessiz ve sakin bir yer tercih edin.
Soğukkanlı ve güçlü görünün. Çocuğunuzun sizi ağlarken, sinir krizi geçirirken görmesi aranızdaki ilişkiyi ve ebeveyn şemasını zedeleyebilir.
Öldükten sonra cenaze işlemleri ve taziyeler hakkında çocuğunuza bilgi verin. Çocuğunuz kültürel değerleri bilmeli.
Ölümü tanımlarken yaşamanın ne demek olduğunu anlatın. Yaşamanın nefes almak, yemek yemek, koşmak, uyumak, şarkı söylemek olduğunu; öldükten sonra yakınınızın bunları yapamayacağını anlatın.
Ölüm haberi sonrası yas sürecinde gerekirse uzmandan destek alın. Çocuklar yakınlarının kaybından sonra alt ıslatma, parmak emme, tik, uyku problemleri, beslenme bozuklukları, davranış problemleri, sosyal içe kapanıklık, okula gitmeyi reddetme gibi tepkiler gösterebilir. Tepkiler 2 hafta boyunca gözlenirse; konuyla ilgili mutlaka uzmanınızdan yardım alın.
Hayatın devam ettiğini ve her şeyin normale döneceğini anlatın. Çocuğunuza birkaç gün içinde eski hayatına tekrar döneceğini, arkadaşlarıyla görüşeceğini, oyunlar oynayabileceğini anlatın.
Ölen kişinin anısına ağaç dikebilirsiniz. Bu tip etkinlikler çocuğunuzun ölümü daha kolay kabullenmesini sağlar.
Çocuğunuz küçük yaşlarda yaşamış olduğu bir kaybın yasını ilerleyen yaşlarda tutabilir; bastırılmış duygularını dil gelişimini tamamladığında ifade edebilir. Ölümü her zaman gerçekçi ve anlaşılır bir şekilde açıklamak çocuğunuzun ergenlik ve yetişkinlik döneminde ayrılıklara, kayıplara yönelik tutumlarını olumlu yönde etkiler.