Pandemi döneminde akademik başarı

İletişimdeki ders çalışma ve ödev vurgusu, akademik başarı beklentisinin yarattığı çatışmalar, inatlaşmalar ebeveynlerin çocuklarıyla ilişkisine olumsuz şekilde yansıyabiliyor. Uzaktan eğitimin dezavantajlarından biri olarak karşımıza çıkan konsantrasyon ve motivasyon eksikliği anne babaları endişelendirip farklı yöntemler denemeye de yönlendirebiliyor.

Ebeveynlerin akademik başarıyla ilgili benimsedikleri çeşitli yanılsamalar var. Çocuğunuz üzerinde baskı kurmanız, ders çalışmadığı takdirde sevdiği bazı şeylerden yoksun bırakmanız, cezalandırmanız çocuğunuzun verimli çalışmasını sağlamaz. Bu yöntem korku ve cezadan kaçış temelli, günü kurtarmaya yarayan ancak uzun vadede çocuğa akademik sorumluluk almak adına katkısı bulunmayan bir yöntemdir.

Benzer şekilde çocuğunuz siz “ders çalış”, “ödevini yap” dediğiniz için ya da başarılı olmasını istediğiniz için ders çalışmaz. Çevreden gelen yönlendirme, baskı ya da ödül gibi yöntemlerle istenen davranışın gerçekleştirilmesi dış motivasyon unsurlarındandır. Dış motivasyon davranışı ancak belirli bir ölçüde destekler. Eksikliğinde davranışın sürdürülebilirliği tartışılır.

Çocuğunuzun akademik başarısı ne kadar uzun süre çalıştığına bağlı değildir. Zaman verimli çalışma için kıstas olmayabilir. Koruyucu ve denetleyici tutum çocuğun okul başarısına destek olmaz. Çocuğunuz adına ödev yapmanız ya da sürekli “”ödevini yaptın mı” şeklinde sormanız çocuğunuzun sorumluluk alabilme yetisine zarar verir.

Kıyaslama özgüven gelişimine zarar verirken öfkenin artmasına zemin hazırlar. Arkadaşlarıyla sadece akademik alanda değil, hangi alanda olursa olsun kıyaslanan çocuğun algıladığı davranışın niteliği ve uygunluğundan ziyade rekabetin şiddetidir. Çocuğun değerlendirilmeye değil; anne babası tarafından görülmeye, kabul edilmeye, anlaşılmaya, desteklenmeye ve sevilmeye ihtiyacı vardır.

Anne babanın kendi geçmişlerinde gerçekleştiremedikleri deneyimleri çocuklarının yaşamasını arzulaması sıkça karşılaşılan bir tutumdur. Burada kritik nokta, anne babanın yönlendirmeleriyle çocuğun istek ve ilgilerinin örtüşüyor olmasıdır. Aksi takdirde, çocuk kendi özgür iradesini geliştirmek konusunda sıkıntı yaşayabilir.

Her anne baba okul başarısı için çocuğuna yardımcı olmak ister. Bu iyi niyetli girişimde sergilenecek bazı tutumlar, çocuğun istenen ve beklenen davranıştan uzaklaşmasına neden olabilir. Sorumluluk duygusunun gelişimi özellikle akademik alanda desteklenmesi hedeflenen bir kriterdir. Zaman yönetimi, konsantrasyon yeteneği de okul başarısı açısından önemlidir. Dış motivasyon unsurlarıyla ebeveynin yönlendirmesinden öte, çocuğun kendi iç motivasyon faktörlerini belirlemesi hayatın her alanında başarı için gereklidir.