Kendi kendine oynayan çocuk var mı?

"Odasında oyun oynamıyor”

“Odası oyuncak dolu, yanımızdan ayrılmıyor”

“O kadar oyuncağı var ama dikkatini verip oynamıyor”

“Benim çocuğum kendi başına asla oynamaz”

“Yanında hep beni istiyor”

“Bizi rahat bıraksın diye kardeş yaptık hala bizimle”

Bu sitemler uzadıkça uzar.

Peki, çocuklar niye kendi başına oynamaz?

Birçok anne baba bir araya geldiklerinde ortak bir sorun gibi bu durumu dile getirirler. Çünkü anne babaların en büyük hayali çocuklarının kendi kendine oyun oynamasıdır.

Aslında çocukların kendi başlarına yapabilecekleri pek çok şey olmasına rağmen, genellikle oyunlarına anne babalarını da dahil etmek isterler. Anne babalar da her seferinde “bu son” diyerek oyuna başlasalar da birlikte oyun oynama hali hiç bitmez.

Öncelikle anne baba olarak unutmamanız gereken en önemli nokta; zaman.

Değişimin bir anda olmasını beklemek hayal kırıklığına neden olur. Kısa kısa sürelerle başlayacak olan kendi başına oynama halinin süresi zamanla uzayacaktır.

Çocuğunuzun yaşına bağlı olarak da bu süre değişkenlik gösterecektir. 1 yaşına kadar anneye daha bağımlı bir dönemde olan bebeğiniz, 1 yaşından itibaren çocukluk dönemine geçmesi ve yürümeye başlayarak elde ettiği özgürlüğüyle rahatlıkla kendi ile zaman geçirmeye başlayacaktır. Özellikle bu dönemde yürümenin verdiği özgürlük ve merakla bir arada olduğunuzda çocuğunuz hiç durmadan etrafını keşfedecektir. Merak döneminde yapacağınız en güzel aktivite; önüne koyacağınız büyük kutu içinde karışık, büyüklü küçüklü nesnelerin olması. Bu nesneler ne kadar çeşitli olursa dikkatini uzun süre bunları inceleyerek harcayacaktır.

Yaşı ilerledikçe oyuncakları ile geçireceği süre de artacak

Anne babaların bu konuda atması gereken ilk adım çocuklarınıza kendi başlarına oyun oynama becerilerini edindirmek için fırsat sunmak. Bu fırsatın sunulması çocuklarınızın sosyal, bireysel ve fiziksel gelişimleri için son derece önemlidir.

Oyuncakları ile nasıl oynanacağı konusunda sizin edeceğiniz her müdahale onu daha da uzaklaştıracaktır.

Arabasını uçak yapmış ve onu uçuran çocuğunuza ilk müdahaleniz ne olur?

“Bu oyuncak araba yerde sür” dediğiniz takdirde hem yaratıcılığını hem de hayal gücüne ket vurmuş olursunuz. Çocuklarınızla oyun oynarken onları serbest bırakarak biraz gözlemci rolünde olun. Oyuna dahil olduğunuzda size verdiği rolü üstlenerek oynadığınız takdirde gün içinde yaşadıkları ile ilgili de size ipucu vereceklerdir.

Fazla oyuncak kendini başına daha fazla zaman geçirmesi demek değildir. Çocuğunuza sevdiği tüm oyuncakları önüne dökmeniz, kendi başına oyun oynamasını sağlamaktan ziyade sadece onun daha kolay sıkılmasını sağlayacaktır. Bunun yerine, sevdiği oyunları ve oyuncakları birer birer ortaya koyarak belirli bir aktiviteyle daha uzun süre ilgisini kaybetmeden meşgul olmasını sağlayın. Oyuncakları birer birer ona verdiğiniz takdirde oyuncağa dikkatini vererek keşfetmesi için fırsat yaratmış olacaksınız. Böylece daha uzun süre keyifli vakit geçirmesini sağlamış olacaksınız.

Fazla oyuncağı olduğunu düşünüyorsanız, oyuncaklarını bazılarını saklayın. Böylece her seferinde yeni oyuncak almak yerine sakladığınız oyuncağı çıkarabilirsiniz.

Oyun alanını belirleyin. Bazen yemek yaparken bizlere kolaylık olsun diye mutfak eşyalarını vererek o bölgeyi karıştırmasına izin veriyoruz. Bir kere izin verildiğinde tekrar orada oynamak istemesi kaçınılmaz olur. Bu nedenle oyun alanlarını belirlemek hem sizin hem de çocuğunuz için kolaylık olacaktır.

Çocuğunuzu oyuncakları ile oynar hale getirip “şimdi mutfakta küçük bir işim var, 5 dakika sonra geliyorum” diyerek kendi başına oynamasına fırsat verebilirsiniz.

Unutmayın ki çocuğunuz büyüdükçe ve ihtiyaçları değiştikçe bu sürede kendiliğinden artacaktır.