Sen düşüncelerin değilsin

Zihnimiz çoğu zaman aktif. Hep bir şeyler düşünüyor. Ya planlar yapıyor gelecek endişesi ile ya da geçmişten öğrendiği olumsuz bilgilerle zehir ediyor kendine hayatı.

"Hiçbir zaman başaramayacağım."
"Bu iş olmayacak."
"Hiçbir şeye yetişemiyorum."
"Beceriksizin tekiyim."
"Ne kadar da salağım."
"Kimse beni anlamıyor."

Tanıdık geliyor mu bu düşünceler? Daha nicesi oluşuyor zihninde ve bunları gerçekmiş gibi algılayıp cevap veriyor bedenin. Belki kalbin sıkışıyor, göğsün daralıyor. Belki başına ağrılar midene kramplar giriyor ve zamanla hasta ediyorsun kendini.

Aslında sen bu düşüncelerin değilsin. Onlarla özdeşleşmek ve sanki onları tek doğruymuş gibi kabul etmek zorunda değilsin.

Düşüncelerinden özgürleşmek onlara sadece bir seyirci gibi bakmak, içlerinden faydalı olanları seçip faydalı olmayanların gelip geçmesine izin vermek tüm sıkıntılarını geçirecek. Olumsuz düşüncelerin bedeninde yarattığı rahatsızlıklar, stres, acı ve yoğunluk geçecek.

Tek yapman gereken zihnini aktif halinden dingin halini geçirmek.

Bunun için sadece farkında olman yeterli.

Nefesini fark et, bedenini, zihnine gelen düşünceleri.

Ve farket bunlar sadece düşünce.

Gerçek değiller.

Saplanıp kalmadan, iyileştirmeye çalışmadan, temizlemeye çabalamadan, itip çekmeden izle onları.

Yapma halinden olma haline geç.

Alan aç onlara.

Sen gökyüzü ol, düşüncelerin de bulutlar.

Bazıları kapkara, bazıları gri, bazıları da beyaz.

Bırak bulutlar gelsin, kalsın, geçsin...