Bugün karne günü

Yaklaşık 1 hafta öncesinde notlar verildi, bilgiler girildi ve karneler hazırlanmış oldu. Bugün binlerce öğrenci yarıyıl tatiline giriyor. Bu tatili gerçekten hak ettiler ve çoğunun dinlenmek için önünde 15 güzel gün var.

Karne dediğimiz şey sol tarafında ders notlarının olduğu, sağ tarafında ise davranış notlarının olduğu bir araç. Bu aracın genelde sol tarafına bakmak bir gelenektir. Önemli olan ders notlarıdır, hatta daha önemli olan hepsinin tam not olmasıdır. Hepsinin tam not olması için çabalamak da öğrenciler için bir gelenektir. Ancak son yıllarda -sevinerek söylemeliyim ki- karnenin sağ tarafı ciddi bir önem kazandı. Çocuğunun psikolojik ve davranış gelişimini önemseyen ebeveynler sayesinde okula uyum, okul kültürüne uyum, bağımsız çalışabilme, grup çalışmasına katılma ve bunun gibi pek çok davranış daha sıkı bir şekilde gözden geçiriliyor.

Acaba bu gelişim notları daha da mı detaylandırılsa? Notlar daha geniş ve detaylı olarak anne-babalarla paylaşırsa daha iyi olmaz mı?

Neyse... Geleneklerden bahsediyordum. İlköğretim 1. sınıfta notların hepsinin 5 yani pekiyi gelmesi adettendir. Ancak 1, 2, 3, 4 gibi sevilmeyen ve gelmesi istenmeyen notlar da vardır. Her şey öyle pekiyidir ki karnede "1 tane 4 var" demek çok kötü moral bozan bir şey demektir çoğu yerde. Zaten öğretmenler 4'ü, 2. dönem daha çok çalışsın diye verirler. Bu da bir gelenektir.

İlköğretimin ikinci kademesinde gelindiğinde ise hepsinin 5 yani pekiyi olması değil; içinde 1, 2, 3 ve 4 gibi notlarla ortaya karışık bir karneyi getirmek bir gelenektir öğrenci kısmı için. Son hafta okulu kırmak, rapor alıp SBS' ye hazırlanmak da öyle. Burada öğretmenler "çocuğun notu biraz daha yükselsin" diye 4 verirler, moral düzeltmek için. Bu da bambaşka bir gelenektir.

İlkokul 1. sınıfta gelen 4 yani iyi notu, yüreği cızır cızır yakarken 8. sınıfta gelen 4 notu yüreğe ferahlık verir.

Başarı odaklı yetiştirdiğimiz çocuklarımızı "yaşama" odaklı olarak yetiştirmeye başladığımızda yukarıdaki bu geleneklerin hepsi silinecek. Çoğunun yeri bambaşka, hiç hayal bile edemeyeceğim yeni geleneklere geçecek.

Bu kadar sınavdan, sınanmadan ve ezberden sonra 15 gün "yaşamak" bu çocukların hakkıdır.

Bırakalım da 15 gün doya doya yaşasınlar.