Yüklerden kurtulup hafiflemek gerek
Şöyle bir geçmişe çevirin gözlerinizi, kimler gelmiş kimler geçmiş hayatlarımızdan, okuldan, eski mahalleden, manavdan, bakkaldan, eşten, dosttan…
Örf ve âdetleri en güzelini yaşayarak bir çocukluk geçirdik biz…
Mesela bayram gelmeden mutlaka bayram kıyafetlerimiz alınırdı ve en sevdiğim renk olan kırmızıdan olurdu ayakkabılarım. Üstelik bayramdan önce de asla giyilmezdi.
Evlerde tereyağlı, bol cevizli, elde açma tepsi tepsi baklavalar yapılır, arife gecesinden şerbeti üstüne dökülürdü; abimle yememek için kendimizi zor tutardık.
O zaman da şimdiki gibi bayramlar yaza denk geldiğinden, halılar teraslara çıkartılır, yıkanırdı; bütün komşular kimin ihtiyacı varsa ona yardıma giderdi. Evde bir bayram coşkusu, bir kalabalık, bir şenlik, havada uçuşan kahkahalar :)
O günlerden kalmadır kalabalıklarda kendimi mutlu hissedişim, kalabalıklara olan düşkünlüğüm, kalabalık aile sevişlerim...
Mesela bayram temizliği yapılırdı. Hatta o küçücük aklımla anlayamazdım, zaten her gün temizlenen evin neden bayram yaklaşırken bu kadar detaylı temizlendiğini :)
Sonra bütün dolapların içi indirilir, verilecek ne varsa mutlaka ihtiyaç sahiplerine verilirdi.
Hatta annem ”ohhh hafifledik, rahatladık “ derdi, tatlı bir yorgunlukla…
Geçen gün bütün bunlar gözümün önünden hoş bir gülümseme ile akıp giderken, birden özendim bayram temizliğine :)
Ve hemen başladım dolaplarımdan, ne var ne yok her şeyi indirdim…
Yazlık, kışlık ayırdım…
Derken, çoook uzun senelerdir sakladığım, bir zamanlar bana hizmet eden, giydiğimde beni mutlu eden ama bugünkü bana uymayan ne varsa saklamadım, bir gün bana uyar diye de bekletmedim, bana uyması için orasını burasını yaptırtmaya da çalışmadım, verdim hepsini hafifledim. Ohhhh…
Sonra birden düşündüm hayatlarımız da böyle değil mi?
Şöyle bir geçmişe çevirin gözlerinizi, kimler gelmiş kimler geçmiş hayatlarımızdan, okuldan, eski mahalleden, manavdan, bakkaldan, eşten, dosttan…
Bir zamanlar bizi mutlu eden insanlar, bugünkü bize uymuyor, mutlu etmiyorsa ya da artık hayatlarımızdaki görevlerini bir sebeple tamamlamışlarsa, artık onlar da yok öyle değil mi?
Uyarlar diye, uysunlar diye, kalsınlar diye uğraşmamak lazım…
Olmuyorsa, orasını burasını yaptırtıp, çekiştirip üstümüze giymeye, ya da üstüne giydirmeye çalışarak vakit kaybetmemek lazım…
“Eskinin yenisi olmaz” anlamak ve kabullenmek lazım…
Yüklerden; bizleri, enerjimizi aşağıya çeken her şeyden ve herkesten kurtulmak, hafiflemek lazım…
Arzu ben, sevgiyle pek güzel bir bayram temizliği yapan ve yapabildiği için şükürler eden :)
Bu vesile ile herkese sağlıklı, musmutlu, BİR’lik içinde bayramlar diler; büyüklerin ellerinden, küçüklerin gözlerinden öperim
