Haydi gelin hayallerimizin resmini çizelim

Öyle güzel bir hayal kurdum ki ben. Hatta kurduğum hayali, hayalimde çizdim; o kadar yani.

Benim hayalime eşlik etmeye, bunları okurken siz de gözünüzde canlandırmaya, resmetmeye ne dersiniz?

Hayalimde aldım elime kağıdı ve rengarenk kalemlerimi, başladım çizmeye...

Önce canım ülkemin, Türkiyemin haritasını çizdim. En üste de şanlı bayrağımı, özgürlüğümü koydum.

Sonra başladım düşlerimi gerçekleştirmeye...

Bütün ülkem yemyeşil, bembeyaz, masmavi olsa dedim; yeşil kalemlerimle çimenleri, ağaçları yaprakları çizdim. Üzerlerine rengarenk begonviller, menekşeler, ortancalar koydum; mor, kırmızı, turuncu rengarenk kalemlerimi aldım elime, çiçeklerimi çizdim.

Aaaa nerede benim aşk çiçeklerim dedim “seviyor, sevmiyor” papatyalarımı çizdim her yere. Madem papatyalarla dolu her yer, biribirinin sevgiyle elini tutan, sevgiyle gözlerinin içine bakan insanları çizdim. Sonra çimenlerin üstünde tanıdığım, tanımadığım herkesin, birbiriyle kahkahalarla sohbet ettiğini, şarkılar söylediğini, yemekler yediğini çizdim.Yetmedi, masaların üstünü kırmızı çiçeklerle, kalplerle süsledim.

Sonra bir an düşündüm, madem tanıdığım, tanımadığım bir sürü insan kola kola giriyor hayalimde; neden ülkemin 80 milyon insanı yapmasın bunu? Hayallerimdeki sınırları da kaldırdım. Herkesin kol kola girmiş, kahkahalarla, şarkılar türküler söylediğini çizdim. Doğudan batıya, kuzeyden güneye kadar . Herkes öylesine mutluydu ki, mutluluğa rengarenk kelebekler, kuşlar bile eşlik ediyordu. Çizdim.

Başımı turkuaz mavisi gökyüzüne kaldırdım, milyonlarca insanın elindeki rengarenk uçurtmaları gördüm. Her bir uçurtmanın üstüne tek tek MUTLULUK, UYUM, BARIŞ, SEVGİ, AŞK, GÜZELLİK,DOSTLUK yazdım. İşte sadece bunlar var, benim canım ülkemde diye hayal ettim. Bunu da çizdim.

Gökyüzünden lapa lapa kar yağdırdım, aldım elime küçüklüğümdeki gibi kızağımı, soğuktan yanakları al al olmuş musmutlu milyonlarca insanla beraber kızakla kayarken, gülmekten katılırken çizdim bizi. Nerede benim kardan adamlarım dedim; kardan adam yapan, gözüne siyah zeytin, başına şapka, boynuna atkı ve burnuna havuç takmak için yardımlaşan, koşturan mutlu insanlar çizdim.

Masmavi denizlerde yunus balıklarıyla yüzen, onlarla konuşabilen musmutlu insanları da hayal ettim.

Doğudan batıya, kuzeyden güneye bütün ülkemin insanlarını elele, yürek yüreğe, sevgi dolu, musmutlu, uyum içinde, kahkahalarla çizdim,çizdim, çizdim.

Biliyorum ve inanıyorum ki, hayaller her zaman gerçek olur. Bizler kendi cennetimizi, kurduğumuz sınırsız güzel hayallerle, yaratabiliriz. 

Haydi, şimdi sizler de, sadece bir dakikanızı ayırın, gözlerinizi kapatıp, ülkemiz için güzelliklerin resmini çizin hayalinizde. Sınır koymayın, sonra “ülkem için hayal ettiğim bu güzelliklerin gerçek olduğunu seçiyorum ve bunun için kendime izin veriyorum” deyin lütfen.

Bunları yüzlerce, binlerce hatta milyonlarca insan, hayal ettiğimizde gerçekten bir gün bu gerçekliği yaşıyor olacağız. Gönülden inanıyorum buna.

Arzu ben, sevgi, uyum ve barış içinde pırıl pırıl ülkesinde, sevgiyle yaşanmasına niyet eden ve gerçekleşmesi için eline kağıdı, kalemi almış, hayallerinin resmini çizen bir ressam...