Hayat ağacı

Bu heybetli ağaç, köklerinin bir tarafı Bulgaristan’a, diğer tarafı Yugoslavya’ya ait, Türk topraklarında can bulmuş canım ailemi hatırlatır aslında.

Çanakkale Savaşı’nda şehit olmuş dedemizin bu toprakların yeşermesi, köklenmesi, “bir olması” için canından, evlatlarından, eşinden, sevdiklerinden vazgeçmesini hatırlatır. İçim burkulur ama gururlanırım.

Aslında birbirinden farklı insanların, farklı coğrafyalardan, farklı zamanlarda gelip tüm zorluklara rağmen, sevgiyle nasıl “bir olduğunun”, “köklendiğinin”, “uyumlandığının” hikayesidir bizim aile. Yardımlaşma, dayanışma, paylaşma ve koşulsuz sevginin doğal bir şekilde yaşandığı yerdir bizim aile.

Bu dönemde psikologların çocuklarınıza, paylaşmayı, yardımlaşmayı, sevgiyi öğretin diye yaptığı konuşmalar, yazdığı makaleler var ya, hiç kimsenin böyle bir çabası olmadı bize paylaşmayı, sevgiyi, dayanışmayı öğretmek için; zaten ailem bunu akışında yapıyor, bizler de öyle görüyor ve fark etmeden öğreniyorduk.

Hatta babam, ben çocukken her yurt dışına gittiğinde çok sevdiğim için bana oyuncak bebek alırdı. Benim çocukluğumda oyuncak bebeği her yerde bulamazdık. Bu yüzden de bebeklerim çok değerliydi benim için. Buna rağmen, bebeğimi alır almaz arkadaşlarıma gider “Hadi evcilik oynayalım” der ve bebeğimi paylaşırdım. Çünkü evimizde gördüğüm, deneyimlediğim şey buydu. Annem çorba yapar, mahallede yaşlılara dağıtırdı. Kimin ihtiyacı olsa yardım edilirdi. Maddi, manevi yardım ettikleri herkese mutlaka koşulsuz sevgi ile davranırlardı. İşte o çocukluk dönemimden gelir koşulsuz sevginin her cana, her köke, her ruha ne kadar iyi geldiğini görmem. Acıları nasıl hafiflettiğine şahit olmam.

Canım ağabeyim geçen hafta açık kalp ameliyatı oldu. Çok şükür şimdi iyi ama bizim için çok stresliydi ameliyattan ve yoğun bakımdan çıkışını beklemek.  İşte o anda yine her zaman olduğu gibi birbirimize tutunduk, sarıldık, bir olduk ve koşulsuz sevgimizi gönderdik ona. Biliyorduk o sevginin tamir edemeyeceği hiçbir şeyin olmadığını.

Bilirim ki yaşam yolları, tüm mucizeler, tüm hayat ağaçları koşulsuz sevgi ile var olur, büyür ve güzelleşir.

Peki ya siz hiç, her şeyin içine koşulsuz sevginizi katmayı denediniz mi?

Arzu ben, farklı renk ve farklı dokulardan harmanlanmış, kökleri kuvvetli bir hayat ağacının koşulsuz sevgisiyle büyüyen dallarından biri...