Paylaş
Çok şey öğrendim ben 2013’ten. Çok şey öğretti bu yıl bana…
Kolay bir yıl mıydı? Hayır değildi, hatta belki pek çok yılın tersine zor bir yıldı 2013 benim için.
Ama çok severim ben böyle yılları. Her zor yıl çok şey öğretir bana; inişler, ruhsal ve duygusal olarak çok büyütür ve olgunlaştırır beni.
Hayata başka bir pencereden bakabilme, sezgilerimi geliştirebilme, kendimle barışık yaşayabilme, kendimi karşımdakinin yerine koyup onu daha rahat anlayabilme yeteneği verir ve büyütür bu yeteneğimi böyle yıllar.
İnançlarımı tazeler, büyütür benim; inanmanın, sığınmanın ne büyük gizli bir güç olduğunu hatırlatır ve bu rahatlatır beni, güvende hissettirir kendimi…
Ve aslında kiminle, nerde, ne zaman, her ne yaşıyorsak yaşayalım; bunların bizi geliştirmek, gücümüzü görebilmek, yaşam amacımızı bulabilmek adına bir sınav olduğunu ve bu sınavları geçene kadar tekrar tekrar aynı olayları deneyimleyeceğimizi öğretti bu yıl bana...
Hatta bunu ikmale kalmaya benzettim çoğu zaman. Geçer not alana kadar tekrar tekrar girdiğin sınavlar gibi…
Sınavları geçmek için öğretmenlerin öğretir, ailen çalışabileceğin bir alan yaratır, servis aracın seni okula götürür, arkadaşların başarılar diler ama sınavdaki başarın da, başarısızlığın da sadece sana aittir aslında. Çünkü o sınavda yalnızsın sen; tıpkı hayattaki sınavlarımızda yalnız olduğumuz gibi…
İşte bu sebeple kaldığım derslerim varsa bilerek ya da bilmeyerek, çalışır geçmeye uğraşırım ki tekrar tekrar aynı sınavlara tabi tutulmayayım diye. Ve aslında bütün bunlar farkındalığımın ne kadar yükseldiğini öğretti bu yıl bana.
Hele bir de zorlukların sonunda alabildiysem dersimi, geçebildiysem sınavlarımı, bundan daha değerli tecrübe ve iç huzur yokmuş gibi gelir bana.
Mesela bu yıl kendimi daha çok sevmemi, sahiplenmemi ve duygularımı onurlandırmam gerektiğini öğretti bana.
Gerektiğinde “Hayır” demesini bilmeliymiş insan, bunu öğretti bana.
İstediklerimi ve istemediklerimi çekinmeden dile getirebilmeyi öğretti.
İnsanlara ayna olabilmeyi öğretti, bunu “Çok değiştin” diyerek karşılasalar bile…
Boş ve gereksiz sohbetler yerine, dolu dolu, pozitif elektriği bol olan sohbetler gerçekleştirmekten ne kadar keyif aldığımı öğretti.
Hiç kimseye hak ettiğinden fazla değeri vermemem gerektiğinin bir kez daha altını çizdi mesela.
Hiçbir şeyin tesadüf olmadığını, hiç kimsenin hayatıma tesadüfen girmediğini ve hayatımdan tesadüfen çıkmadığını, her şeyin ve herkesin benim yolumda bir amaca hizmet ettiğini öğretti bana.
İyi gelmeyen duygularımı sevgiye dönüştürebilmeyi ve böylece yeniye yer açmayı öğretti.
Herkesin beni sevmesine ve hatta benim de herkesi sevmeme gerek olmadığını öğretti.
Sabrın hiç de öğretildiği gibi gerekli olmadığını, sabrın sonunun da selamet olmadığını öğretti mesela.
İnsanların kaderinin seçimlerinden ibaret olduğunu, “kısmetmiş” ya da “kısmet değilmiş” gibi sözlerin boş bir avutma olduğunu öğretti.
Arzu ben, bu yıl çok şey öğrenme fırsatı bulduğu için tüm sınavlarına binlerce kere şükürler eden ve yaşadığı her inişteki hayrı görüp, her inişten daha güçlü çıkabildiği için kendini yenilenmiş hisseden :)
Paylaş