Güncelleme Tarihi:
Bozulan evlilik birlikleri çok büyük oranda boşanmayla sonlanmaktadır. Boşanmış ailelerde en çok mağdur olan fertler maalesef çocuklar olmaktadır.
Anne ve babasının ayrılmasıyla güveni zedelenen çocuk, anne ve babasının bundan sonra nasıl yaşayacağını, kendisinin nerede kalacağını, hayatında önemli kayıplar olup olmayacağını, yeni tanıştığı kişiyi yani üvey anne veya babayı hangi konuma koyacağını düşünerek kaygılanabilir, üzülebilir. Hele ki anne ya da baba tekrar evlenirse çocuk üvey anne/babayı kabul etmeyi öz anne ve babaya ihanet olarak görebilir, bu süreçte çocukların fevri davranışlar sergilemesi olağan karşılanabilir. Üvey ebeveyni kabul etmek yaş cinsiyet mizaç kişilik gelişimi zeka düzeyine göre değişkenlik gösterir.
Velayetin annede kaldığı hallerde (ki ülkemizde mutat uygulama bu şekilde) baba, hissetmiş olduğu suçluluktan ötürü ilgisizlik hatta asgari sorumluluğunu yerine getirmeme gibi davranışlar içine girebilir. Keza anne ise yaşamış olduğu kaygı ve vicdan azabıyla çocuğa karşı yersiz bir müsamaha gösterip sorumluluk vermekten ve tenkit etmekten kaçabilir, çocuğa sınır koymayı ihmal edebilir, bu ise çocuğun gelişimini ve davranışlarını olumsuz yönde etkileyebilir.
Son haftalarda yazılı ve görsel medyadaki haberlere konu olan üvey anne baba dehşetinin “çocuk istismarı” başlığıyla uzunca bir süredir bilimsel ve toplumsal mecraların gündeminde olduğunu biliyor muydunuz?
Muhtemelen geçmişte yaşadığı travmaları atlatmakta beceri gösteremeyen ve bunu psikopatik ve sosyopatik şekilde dışa vuran bir üvey annenin yer aldığı böyle bir haber sonrasında tüm üvey ebeveynleri zan altında bırakacak şekilde yapılan yorumlara katılmak mümkün değil.
Özellikle üvey anneler için pratik birkaç öneri;