Tarık Akan'ın oğlu Barış Üregül'le keyifli bir sohbet

Önce "Deli Deli Olma" filmi, ardından Pis Yedili dizisi ile kamera karşısına geçen Barış Üregül, aslında yazılım mühendisliği eğitimi almış. Bir erkek bir de kız kardeşi var. Güzel bir bahar gününde “röportaj bahane, sohbet şahane” kabilinden buluşmamızda ailesinden, rol aldığı dizi Pis Yedili ve biraz da özel hayatından konuştuk. İstanbul’da birkaç aydır yalnız yaşamaya başlayan Barış, aslında bu yaşam biçimine öğrencilik yıllarından alışkın. Levent’teki dairesinin bahçesinde hazırlıklar yapmaya başlamış bile ev partileri için.

Evinizde vakit geçirmeyi seviyorsunuz galiba.

Aslında aile ortamını çok seviyorum. Annemi ve babamı sürekli özler ve ararım. Hatta ileride kalabalık bir ailem olsun da isterim. Geçmişte zorunlu nedenlerle tek yaşamaya alışmıştım, şimdi de gayet iyiyim. Ailemle sık sık görüşüyoruz. Babamla ve kardeşlerimle mesela haftada bir kez yemek yeriz. Annemle sinemaya gideriz muhakkak.

Evde rahatım ama yemek yapmayı pek beceremem. Annem de zaten çalışan bir kadın olduğu için yemek yapma kültürümüz pek yoktu, geçmemiş bana demek. O yüzden eski kız arkadaşlarım basit bir yemek de olsa yaptılar mı hemen gönlümü kazanırlardı.

Babanızdan da mı geçmemiş yemek mahareti?

Babam balığı çok sever, ben hiç sevmem. Bir kalamar yapar ki dillere destan. En iyi aşçılar gelip tarifini isterler. Otelin mutfağında girer kendi yapar, tarifini de kimseye vermez. Onun dışında pek yemek yapmayla arası yoktur.

Anne babanızın çocukluğunuzda ayrı olması zor muydu sizin için?

Sıkıntı çekmedim. Ben 2 yaşındayken kardeşlerim de yeni doğmuşken ayrılmışlar. Bana göre bir çift ayrılacaksa ya çocuk yapmadan ya da çocuklar çok küçükken ayrılmalı. Çünkü çocuk henüz bir aile yapısına alışmamışken ayrılırlarsa, çocuk da bocalamamış olur. Bu yüzden hep normal geldi 2 ayrı evin olması.

“Babam 3 şeyden uzak durmamı söyler”

Amerika’ya giderken babam “3 şeyden uzak dur” demişti; alkol, sigara ve kötü kızlardan (gülüyor). Dünya görüşü olarak kendileri gibi yetiştirdiklerinden çok da öğüt vermeye ihtiyaç duymazlar aslında. Annemin de babamın da tüm ettiği laflar hayatımız boyunca bizimledir.

Mühendisliğe yöneliminiz nasıl oldu?

Yönlendirme olmadı. Annem elektronik mühendisi. Tahmin ediyorum ki onun mesleğini tanımış olmamın etkisi var. Kardeşim de önce elektronik mühendisi olmak istemişti mesela. Hem annemin hem babamın mesleğinden etkilenmişim demek ki (Gülüyor).

Küçükken pek söylemezmişsiniz babanız kim olduğunu etrafınızdakilere. Kimse bilmese bile Tarık Akan’ın oğlu olmak nasıl bir duygu?

Gurur duymamak mümkün değil. Çoğu insanın sevdiği bir kişi. İnsanın babasının herkes tarafından sevilmesi çok güzel bir duygu. Zaten her çocuk için babası bir kahramandır, güçlüdür. Büyüdükçe de ona olan hayranlığım hiç azalmadı. Bana gurur verdi. “Ben de ileride böyle bir insan olmalıyım” dememi sağladı.

Arkadaşlarımdan kıskananlar olurdu. Bunu engellemek için de söylememeyi tercih ederdim. Bilen bilirdi. Bana sevgi gösterdiklerinde de bunun babamdan ileri geldiğini bilirdim. Dolayısıyla hep alçakgönüllü olmak zorundayım.

Birlikte vakit geçirirken nasılsınızdır babanızla?

 Sinema sanatçısı Tarık Akan , eşi Acun Akan ve çocukları Barış , Özlem , Özgür birlikte

Hep arkadaş gibiyizdir. Küçükken de üçümüzü birden kocaman kolları arasına alır sıkıştırır, öyle severdi. Ben de onun yanağını, kolunu sıkarak severim. Görenler de birbirimizi nasıl sevdiğimize şaşırır. Benim gıdığımı sıkardı ben de şimdi aynını yapıyorum, “Oğlum dur, sarkacak” diyor.

Annem 167 boyunda, zayıf ve çok narin bir kadındır. Annemi sıkıştırmaya çalışınca canı yanardı. Daha hassas bir etkileşimimiz var. Ama genel olarak dokunmayı seven bir aileyiz.

Çalışma yoğunluğunuz nasıl?

Dizi için haftada 3-4 gün çalışıyorum. Saatler değişse de genelde gece geç saatlerde yapılıyor çekimler. Uyku düzenim pek yok o yüzden. Okulda çekim yapıldığında ya hafta sonu ya da akşam 17:00’den sonra yapılıyor çekimler. Yoğun tempolu bir set bizimki. Arkadaşlar çok daha uzun saatler çalışıyorlar.

“Kamera karşısındaki heyecanımı attım”

Dizi başladığından beri kendi oyunculuğunuzda nasıl bir ilerleme görüyorsunuz?

Çevremdekilerin –özellikle babamın- yorumlarına bakılırsa oldukça bir rahatlama var görünümümde. Ki babamın yorumu çok önemli benim için. Ben de ilk zamanlardaki heyecanlı hallerimi attığımı fark edebiliyorum. Aldığım derslerin çok büyük etkisi var diye düşünüyorum. Ümit Çırak’tan oyunculuk dersi alıyorum. Deneyim kazanmanın etkisi de var elbette.

Oyunculuk dersi vermiyor mu size babanız?

Her zaman destek verir ama birebir ders için bu dizinin bitmesini bekliyor. Daha doğrusu işin zorluklarını tek başıma görmemi istiyor. Ama dizi sonrası sinema projesi vs. olursa birebir yardımcı olacağını söyledi. Sonuçta bu ülkenin en iyi oyuncularından birinden bedava oyunculuk dersi (Gülüyor).

Kardeşlerinizin oyunculuğa merakı yok mu?

Hayır. Özgür bir müteahhitlik firması kurdu. Kız kardeşim İngiltere’de yüksek lisansını yapıyor. Türkiye’ye gelince kendi işiyle ilgili bir şeyler yapacağız ona da. Ben çocukluğumdan beri meraklıyım aslında. DVD’ler ilk çıkmaya başladığında kült filmlerden 600 kadar filmlik bir arşiv yapmıştım. Küçükken skeçler yapardım ya da sanki cüzdanım çalınmış gibi küçük oyunlar yapardım insanları güldürmek için.

“Sırf annemin gururunu görmek için oyunculuk yaparım”

Babanız eleştiriler yapıyor, destek veriyor. Peki, annenizin tavrı nasıl?

Annem çok mutlu ve gurur duyuyor. Arkadaşlarına izletiyor. Annemin gözlerinde gördüğüm heyecan ve mutluluğu kimsede görmüyorum, bu da beni mutlu ediyor. Sırf bunun için bile yapılır bu iş.

Tiyatro ile aranız nasıl?

Babamın çok tiyatrocu arkadaşı vardı. Herkesin sokakta görüp konuşmak isteyeceği adamlar çocukken beni kucağında oturtup kahvaltı yedirirdi. İç içeydik hep. Şerif Sezer, Kemal Sunal, Rutkay Aziz, Zeki Ökten, Genco Erkal…. Onların çok hikayeleri dinledim ve de hoşuma gitti ama sinemanın hayranlığı çok daha fazla bende.

Yeni bir proje var mı görünürde?

Bazı projeler geldi ama dizi bitmeden bir şey yapmama zaten. Kısa süreli bir iş gelse yapabilirim belki ama henüz yok.

“Meksikalı sevgilimle ayrıldık”

Sizin bir de Meksikalı sevgiliniz vardı. Devam ediyor mu ilişkiniz?

Ayrıldık birkaç ay önce. O işe başladı ve sabah akşam çalışıyordu. Saatlerimiz kesişmiyordu. Konuşabilsek bile ancak 10 dakika. O İstanbul’a gelemez, ben New York’a gidemem. O yüzden anlaşarak ayrıldık. İkimiz de üzüldük ama yapacak başka bir şey yoktu.

Peki, dizide canlandırılan karakterlerden en çok hangisini beğeniyorsunuz? Mesela hangisi sizin tipiniz olurdu?

Eda’yı (Cimbom) babam da ben de çok iyi buluyoruz, hem karakter hem fiziksel özellikler hem de oyunculuk olarak. Keza Melis (Elçin) çok güzeldir. Ben oynamasam ve izlesem, benim karakterimle Melis’inkini yakıştırırdım. İkisi de saf duygularla seviyor karşısındakini, sınıf farkı göz etmiyor vs…

Değerli paylaşımlarından ötürü Barış Üregül'e çok teşekkür ederiz.

Röportaj: Hanife Yaşar