Güncelleme Tarihi:
Okul çağındaki utangaç çocuğun bu özelliğini tavırlarından anlamak mümkündür. Nedir bu tavırlar?
• Sınıfta sessizdir.
• Oyuna katılmaz.
• Kendini ifade edemez.
• Ödev yapmaz.
• Anlamadıklarını soramaz.
• Parmak kaldırmaz.
• Tahtaya çıkmaya cesaret edemez.
• Sınıf içinde veya dışında sorumluluk almaz.
• Yapamayacağı ya da yanlış yapıp eleştirileceğinden çekinir.
• Kendinden emin değildir.
• Neyin doğru –yanlış olduğuna karar veremez, ürkektir.
• Eleştiriye dayanamaz ve hemen ağlamaya kızmaya hazırdır.
• İhtiyaçları için öğretmenden izin alamaz ve tuvalet izini alamadığı için altını ıslatabilir.
• Zihni yapabilecekleriyle değil.
• Başkalarının kendi yaptıklarına ne diyeceğiyle ilgilidir.
• Öncelikle öğretmen çocukla olumlu bir iletişim kurmalı eleştirel- katı değil, anlayışlı ve yapıcı bir tutum takınmalı.
• Öğrencilerin farklı kişisel özelliklerine saygı duymalı. Her çocuktan her konuda aynı başarı beklenmemeli. Eksik ya da yanlış yapan çocuklar arkadaşlarının önünde aşağılanıp - mahcup edilmemeli. Diğer arkadaşlarıyla kıyaslanmamalı. Bu çocukları sürekli anne-babaya şikayet ederek baskı ve eleştiriye maruz bırakılmamalı.
• Programlar çocukların kişisel özellikleri dikkate alınarak hazırlanmalı.
• Utangaç çocuklar bazen öğretmenin küçük bir ilgisiyle iş birliği yapabilir. Parmak kaldırmaktan korkan çocuklara bir aferin olumlu bir söz yaptığı küçük bir şeyi fark etme çocuğa güven verir.
• Çekingen çocuklardan başlangıçta çok iyi performans bekleme, ödevini tam yapmasını isteme, yapmadığında eleştirme olumsuz sonuç verir. Bu çocuklarda ödevin niceliğinden çok niteliğine, çocuğun konuyu anlayıp-anlamadığına bakarak bir değerlendirme yapmak doğru olur.
• Öğretmenler çekingen çocuklara farklı yaklaştıklarında, toleranslı davrandıklarında diğer çocuklara ayrımcılık yapıldığını ve tepki aldıklarını söyleseler de öğretmenliğin böyle durumları doğru yönetebilme mercii olduğu unutulmamalıdır.
• Sınıfta başlangıçta bu çocuklara hemen diğer çocuklarla aynı sorumlulukları vermek yerine, küçük küçük adımlarla ilerlemek çocuğun kendine güvenini sağlar. Örneğin; çekingen çocuk, oyun grubunda ebe yapılırsa ağlayıp çekilebilir ancak küçük gruplarda ikili grupta yardımlaşarak yapılacak bir faaliyette iş birliği yapabilir.