Her yaşın ayrı güzelliği var... Çocuklarla iletişim nasıl olmalı?
Güncelleme Tarihi:
Bir çocuk doğduğu andan itibaren ailesine bağımlı olmaya başlar ve bu bağ yıllar içinde daha da güçlenir. Ancak çocuk büyüdükçe bağımsız olmaya başlar ve o zaman ebeveynler nasıl iletişim kuracaklarını bilemeyebilir. Çocuklarla nasıl iletişim kurulacağı da her yaşta farklılık gösterir. Peki çocuklarla iletişim nasıl olmalı?
Aile içindeki güçlü ve mutlu ilişkiler çocuklarının gelişiminin temelini oluşturuyor. Bu sebeple ebeveynler çocuklarıyla güçlü ve doğru iletişim kurmalı. İşte başarılı iletişim kurmanın yolları…
0-2 Yaş: Duygusal bağlantı kurun
Bu yaştaki çocuklar çok hızlı bir şekilde büyüyor ve yeni beceriler geliştiriyor. Bu nedenle dünyaya uyum sağlamalarına yardımcı olmak için ebeveynlerine ihtiyaçları var. Bu yaşlarda ihtiyaçlarını birkaç kelimeyle sınırlı bir şekilde iletebilirler. Bu yaştaki çocuklar, onları sakinleştirdiği ve gelişimlerini kolaylaştırdığı için fiziksel temas kurmayı çok ister.
Yaşamlarının bu noktasında, bir çocuğun fiziksel, duygusal ve sosyal olarak gelişebilmesi için ebeveynlerinin ilgisine ihtiyacı vardır. Ebeveynler çocuklarıyla olabildiğince çok konuşmalı. Böylece çocuk sözlü becerilerini geliştirebilir. Unutmayın, çocuklar ebeveynlerinin ruh halini kolaylıkla hissedebilir ve bunu taklit edebilir. Bu yüzden sakin, pozitif ve arkadaşça kalmaya çalışın. Çocuğun kendini güvende hissetmesine yardımcı olur ve onlarla duygusal bağınızı güçlendirir.
3-5 Yaş: Merakını teşvik edin
Okul öncesi çocuklar doğal olarak çok meraklıdır ve sizi dünya hakkında milyonlarca soruyla bombardımana tutma eğilimindedir. Diğer insanlarla sözlü olarak nasıl iletişim kuracaklarını öğrenmeye yeni başlıyorlar ve bu sebeple nasıl etkileşim kurmaları gerektiğini anlamakta sorunlar yaşıyor olabilirler. Bu yaştaki çocuklar duygularını karıştırabilir ve onları nasıl yöneteceklerini gerçekten bilmeyebilirler.
Çocuğunuzun size sorduğu tüm soruları yanıtlamaya çalışın ve söyleyeceklerini dinleyin. Dikkatiniz dağılırsa çocuk bunu mutlaka fark eder.
6-8 Yaş: Yetişkinliğe yönelik soruları yanıtlamaya hazır olun
Bu yaşta çocuklar genellikle okula gitmeye başlarlar ve hayatlarında ilk kez ebeveynleri olmadan, akranlarıyla etkileşime girerler. Daha bağımsız hissetmeye, kendi fikirlerini ve kişilik özelliklerini keşfetmeye başlarlar. Ancak aile içindeki ilişkiler çocuk için hala en önemli olanlardır. Bu yaştaki çocuklar eleştiriye karşı çok hassas olabilir ve kolayca utanabilirler.
Çocuklarınızı yanlış bir şey yaptıkları için eleştirmek yerine tutkularını keşfetmeye ve başarılarına odaklanmaya teşvik edin. Onların bağımsız olduğunu kabul edin ve her zaman daha iyisini biliyormuşsunuz gibi davranmayın. Çocuğunuz için önemli olan fikirleri ve kavramları tartışın.
9-11 Yaş: Onları olgun insanlar olarak gördüğünüzü gösterin
Bu yaştaki çocuklar artık ebeveynlerinin yardımına ihtiyaçları yokmuş gibi davranabilir. Daha fazla mahremiyet ararlar ve genellikle ebeveynleri yerine akranlarına güvenirler. Daha fazla kişisel alana ihtiyaçları vardır ve sınırları zorlamaya başlayabilirler. Çocuğunuz bir yıl önceki sevimli küçük melek olmayabilir ve şimdi sizin kurallarınıza karşı biraz kızgınlık gösterebilir. Farkında olmasalar bile hala size çok ihtiyaçları var.
Hürriyet.com.trBağlanmanıza yardımcı olabilecek ortak bir ilgi alanı bulmaya çalışın. Çocuğunuzu okuldaki günleriyle ilgili sorularla konuşmaya zorlamayın. Birlikte eğlenceli aktiviteler yapmanın bir yolunu bulun. Ne olursa olsun onları seveceğinizi gösterin. Çocuğunuz tüm dünyadaki en bağımsız kişi gibi davransa bile, yine de onların arkasını kollayacağınızı ve koşulsuz sevginize güvenebileceklerini bilmeleri gerekir.
12-18 Yaş: Güveninizi göstererek mahremiyetine değer verin
Ergenlik yılları, çocuklar ve ebeveynler arasındaki ilişkideki en heyecan verici, ancak korkutucu dönemlerden biri olabilir. Çocuklar zaten büyüdüklerini düşünmeye başlar ve bağımsızlık isterler.
Sorun sizin için önemsiz görünse bile, duygularını kabul edin ve onları destekleyin. Çocuklarınızı başarılarından dolayı övün ve onları ne kadar sevdiğinizi sık sık söyleyin. Çocuklarınızı her zaman kontrol etmeye çalışmayın.