Gülben Ergen
“Anne bu gece sana misafir geleyim mi? Olur… Yaaa, ben nolucam? E, sende yarın akşam gelirsin. Yok, bende bu akşam seninle uyuyayım anne lütfen. İyi pekiiii... Ya ben odada tek mi kalıcam ikiniz birden anne odasına gidinceee??? E kalıver, yarın da sen gelirsin. Yok, onlar geliyorsa bende gelicem. Tamam be tamam üçünüz birden gelin...(hoplayan, zıplayan) E anne, çarşaf bize yetmiyor. E çarşaf ne bilsin anne ve üç oğluna yetmesi gerektiğini. İdare ediverin. O zaman ben kenarda yatmam. Tamam sen ortaya geç. E, ben diğer kenardayım nolucak? Buldum! Ben odadan ek pike getireyim. Süper hadi getir. E karanlık, olmaz. Ya hu ne var, evimizdeyiz. Beş adım, karşı odaya gidicen. Ben gitmem... Tamam ben giderim. Dahası var bu muhabbettin”