Fark yaratan annenin 9 özelliği
Güncelleme Tarihi:
Neden bazı çocuklar daha duyarlı, anlayışlı ve farklılıkları kabul etmeyi bilerek büyürken bazıları ‘hep ben’ diyen doyumsuz, mutsuz çocuklar oluyor?
Neden bazı çocuklar daha duyarlı, anlayışlı ve farklılıkları kabul etmeyi bilerek büyürken bazıları ‘hep ben’ diyen doyumsuz, mutsuz çocuklar oluyor? İşin sırrı annelerinde...
Görseller: Alamy & Ingimage
Doğru iletişim kuruyorlar
Çocuğunuz size önemli bir şey anlatmaya çalışırken onu ne kadar dinliyorsunuz? İlk cevap bulmanız gereken soru bu. Eğer dinliyormuş gibi yapıp bu sırada yarınki toplantıyı düşünüyor ya da akşam yemeğinde ne pişireceğinizi planlıyorsanız, birçok şeyi ıskalıyor olabilirsiniz. Çocuğunu iyi dinlemesini bilen anneler; duygularını, düşüncelerini rahatlıkla ifade edebilen çocuklar yetiştirme konusunda diğer annelere göre 1-0 öndeler.
BAKMADAN GEÇME!
Sorumluluk veriyorlar
Zorlandığı anlarda çocuğunuza destek olmanız ve yol göstermeniz elbette çok önemli ancak destek olmakla sorunlarını onun yerine çözmek arasında ince gibi görünen kalın bir çizgi var. Fark yaratan annelerin ortak özelliği de bu çizginin farkında olmaları, çözümü kendisi bulabilen çocuklar yetiştirmeleri... Siz de çocuğunuza sorumluluk verme konusunda daha cömert davranarak ilk adımı atabilirsiniz. Örneğin çocuğunuz sizsiz uyumuyor mu ya da siz yanına oturmadan ödevini yapmıyor mu? Okul çantasını hala siz mi hazırlıyorsunuz? Bu konulardan başlayarak çocuğunuzun kendi sorumluluklarının farkına varmasını sağlamayı deneyin. Hem böylece siz hastalandığınızda veya seyahate gittiğinizde evdeki tüm düzen alt üst olmaz.
Çocuklarını iyi tanıyorlar
Çocuğunuzun huylarını ve ihtiyaçlarını bilir, onu iyi tanırsanız yaklaşımınızı ona göre belirleyebilirsiniz. Örneğin kimi çocuk değişikliği pek sevmez ve bazı şeyleri onunla son dakikada değil, önceden konuşmanız gerekir. Fark yaratan anneler bunun farkındalar ve yaklaşımlarını buna göre belirliyorlar. Bu tutumları seçimlerini de daha kolay yapmalarını sağlıyor. Okul, kurs, aktivite seçimini yaparken akıllarındaki soru ‘Hangisi popüler?’ değil, ‘Çocuğum için iyi olan hangisi?’ oluyor.
BAKMADAN GEÇME!
Sınırları iyi çiziyorlar
Kurallarınız olmazsa önce elinizde tabakla çocuk peşinde dolaşmak zorunda kalırsınız, sonra da çocuğunuzun isteklerini kabul ettirme gücü giderek artar. Belirli kurallarınız olmalı ve daha önemlisi kuralları istikrarlı bir şekilde uygulamalısınız. Kararlı anneler, çocukta tutarlı davranışın yerleşmesini de sağlıyorlar. Kural koyarken dikkat etmeniz gereken ise koyduğunuz kuralları, günlük hayattan örnekler vererek ve neden gerekli olduğunu anlatarak çocuğunuza açıklamak.
Çocukları tüketim çılgınlığından koruyorlar
'Sıkıldım!' Çocuklar bu kelimeyi ne kadar çok kullanıyorlar, farkında mısınız? Sadece can sıkıntısıyla da ilgili değil üstelik durum. Aynı şeyleri giymek, aynı oyuncakla birkaç gün oynamak da var bu sıkıntı balonunun içinde. Sinemada filmin orta yerinde 'Sıkıldım, çıkalım' da diyebiliyorlar. İşte bu her ‘sıkıldım’dan sonra yeni seçenekler sunmaktansa bazen tepkisiz kalmayı başarabilmek en iyisi çünkü siz onu eğlendirmek için çaba harcadıkça onun sıkıntısı büyüyüp doyumsuz bir hal alabilir.
BAKMADAN GEÇME!
Destekliyorlar
Fark yaratan annelerin bir ortak özelliği de bebeklikten itibaren çocuklarına dünyayı gözlemleme ve yeni keşifler yapma konusunda destek olmaları. Oyunların sadece çocukları oyalamak için olmadığını bilen, her oyunda yeni bir şeyler öğrenebilmesi için bilgi dağarcıklarını ve yaratıcılıklarını birleştiren annelere bir alkış da bizden.
Alkış yağmuruna tutmuyorlar
Övgüden kim hoşlanmaz ki! Zaten sorun övgüde değil, abartılı övgüde. Örneğin çocuk pek de harika olmayan bir resim yaptığında 'Muhteşem! Gördüğüm en şahane resim' diyerek ona özgüven aşılandığını düşünmek pek doğru değil. Çünkü bu durum ileride, gerçekçi geribildirimlerle karşılaştığında sıkıntıların yaşanmasına neden olabiliyor.
BAKMADAN GEÇME!
Kıyaslamıyorlar
Çocuklara güzel örnekler vermek önemli ancak bu, kıyaslamaya döndüğünde mutsuzluğa yol açıyor. Arkadaşının oğlunun okul başarısını 'Bak bir onun kadar olamadın!' şeklinde dile getiren bir annenin, çocuğunun böylece diğerini örnek almaya başlayacağını düşünmesi büyük bir yanılgı. Aksine bu tutum, çocuğa kendini kötü hissettirmekten başka bir işe yaramıyor.
Büyüdüklerini kabulleniyorlar
'Sana güveniyorum ama başkalarına güvenmiyorum!' Bu sözü duyarak büyüdük birçoğumuz ve şimdi de çocuğumuzun başına gelebileceklerle ilgili benzer endişeler yaşıyoruz. Ama abartmaya gerek yok. Tabii ki anne-baba olarak çocuklar için güvenli bir sığınak olmaya hayatımız boyunca devam edeceğiz ama yeri geldiğinde de bisikletinin selesini bırakabilmeliyiz. Bize düşen, destek olacağımızı hissettirmek ama zamanla bazı şeyleri kendi kendine başarmasına izin vermek.
Kaynak: Bebeğimle Elele