Fırtınanın ve şimşeklerin fotoğrafını çekiyordu, dakikalar sonra felç oldu! ‘Kalp atışlarım yavaşladı, yüzümün sağ tarafı sarktı. Tek yapabildiğim yutkunmaktı’

YÜKSEK BİR PATLAMA OLDU VE IŞIK ONU KÖR ETTİ

“Dışarıdaydım ve tam tepemde gerçekleşen inanılmaz şimşekleri gökyüzüne doğru videoya çekiyordum” diye hatırlayan Carly o anları şu sözlerle anlattı:

“Hayranlık içindeydim ve güvenliğim aklımın ucundan bile geçmedi. Çok yüksek bir patlama oldu ve sağ gözümdeki ışık yüzünden kör oldum. O anda içeri koşmam ve şimşek fırtınasından kurtulmam gerektiğini fark ettim. Ancak fark etmediğim bir şey vardı; bana dolaylı yoldan bir yıldırım isabet etmişti.”

Sadece birkaç dakika içinde Carly’nin vücudu geçici olarak felç eden nadir bir durum olan keraunoparalizinin etkilerine maruz kalmaya başladı.

Bir kişinin yeterince yakınına düşen yıldırımlar ona 'sıçrayabilir.' Elektrik enerjisi topraktan geçerek ona doğru ilerler ya da metal borular veya teller gibi iletken unsurlar aracılığıyla vücuda girer. Bu da sinir sistemini bozabilir ve beynin vücudun geri kalanına gönderdiği mesajlara müdahale edebilir.

20’NCİ DAKİKADA BELİRTİLER BAŞLADI… ‘UYUŞTURULMUŞ HİSSEDİYORDUM’

Carly yıldırımın düştüğü anı tam olarak hatırlamıyor, ancak milyonda bir görülen yıldırım çarpmasının etkileri kendisini göstermeden önce normal bir şekilde içeri girebildiğini söylüyor.

Metro.UK’e konuşan Carly, “Fırtınayı içeriden izlemeye devam ettim, sonra kanepeye uzandım ve bir film açtım. Filmin yaklaşık 20’nci dakikasında ev arkadaşıma döndüm ve kendimi gerçekten tuhaf hissetmeye başladığımı söyledim” dedi.

Avustralya'nın Güneydoğu Queensland bölgesinde yaşayan Carly, vücudunun her yerinde tüylerinin diken diken olduğunu hissetmiş ve kısa süre sonra 'öforik' bir his yaşamış. Öfori, yoğun heyecan ve mutluluk hissi veya durumudur. Ardından ateş ve mide bulantısı dalgaları Carly’yi panik içinde bıraktı.

“Aynada kendime baktım çünkü uyuşturulmuş gibi hissediyordum. Göz bebeklerim büyümüştü ve kendimi gerçekten uçar gibi ve coşkulu hissediyordum. Bir şeylerin yolunda gitmediğini biliyordum. 20 dakika sonra artık kollarımı ve bacaklarımı hareket ettiremiyordum, ev arkadaşımdan ambulans çağırmasını istedim. Ambulans sadece birkaç dakika sonra geldiğinde ayaklarım ve ellerim mosmor olmuştu” diyen Carly ekledi:

“Hastaneye vardığımda zar zor konuşabiliyordum, kalp atışlarım ve nefes alışverişim düşmüştü. Konuşmam çok bulanık ve çok yavaştı, herhangi bir kelime çıkarmakta zorlanıyordum. Yani vücudum artık hiçbir şey hissetmeden tamamen felç olmakla kalmamış, konuşmayı da tamamen kaybetmiştim. Tek yapabildiğim yutkunmak ve hava yutmaktı. Yüz kaslarımın kontrolünü kaybetmiştim, yüzümün sağ tarafı da sarkmıştı. Çok korktuğumu ve bir daha normal olup olamayacağımı merak ettiğimi hatırlıyorum.”

DOKUZ SAAT BOYUNCA FELÇLİYDİ

Carly'nin durumu hastanedeki tıp uzmanlarını şaşırttı, ilk başta felç geçirdiğinden endişelendiler. Bir dizi test yaptıktan sonra, durumunun nörolojik bir bileşeni olduğunu fark ettiler ve yıldırım felci olarak da bilinen keraunoparaliz teşhisini koydular.

Geçici felcin yanı sıra bu durum uzuvlarda uyuşma, karıncalanma veya güçsüzlüğe neden olurken, kas güçsüzlüğü ya da gecikmiş refleksler felç kalktıktan sonra saatlerce hatta haftalar boyunca devam edebilir.

Carly yaşadığı deneyimi şöyle anlattı: “Yaklaşık dokuz saat boyunca tamamen felçliydim ama bilincim yerindeydi. Yavaş yavaş ayak parmaklarımı ve el parmaklarımı oynatmaya başladım. Uzuvlarımda sıcaklığın geri geldiğini hissedebiliyordum. Birkaç gün hastanede kaldım ve ardından iki hafta boyunca yatak istirahati yaptım. Bu iki hafta boyunca konuşmam hala oldukça yavaş ve bulanıktı. Vücudum zayıftı ve çok uyudum.”

12 AY GEÇTİ AMA ETKİLERİ SÜRÜYOR, GÖZBEBEKLERİ ARTIK FARKLI RENKTE

Carly dört ay boyunca yorgunluk yaşamaya devam etti ve tepki süresinde bir gecikme olduğunu fark etti. Ve şimdi, 12 ay sonra, hala yıldırım çarpmasının sonuçlarını hissediyor.

“Göz bebeklerim artık farklı bir renkte. Ve başımın üst kısmında dokunmaya karşı gerçekten hassas olan küçük bir bölge var. O bölgedeki saçımı tarayamıyorum ve genellikle sıcak oluyor” diyen Carly gelecekte şimşekleri fotoğraflamak için dışarıya asla koşmayacağını da ekledi, “Şimşek çakarken çok dikkatli olmaya başladım. Fırtınaları ve özellikle de şimşekleri her zaman sevmişimdir. Ama artık tekrar çarpılma ya da kendimi elektrik çarpması ihtimaline karşı daha duyarlı olduğumu öğrendim” dedi.