Ebeveynlerin çocuklarıyla oynarken dikkat etmesi gerekenler
Güncelleme Tarihi:
Anne babalar için oyun çoğu zaman eğlence gibi algılansa da çocuğun en doğal öğrenme ortamıdır. Oyun oynamanın duygusal, sosyal, fiziksel ve zihinsel gelişimi desteklediğini ve düşündüğümüzden çok daha büyük katkılarla çocuğa geri dönüş sağladığını ifade eden Uzman Psikolog Ceylan Şekerci, ebeveynlerin çocukları ile oyun oynarken nelere dikkat etmesi gerektiği konusunda önemli tavsiyelerde bulundu.
Anne babasıyla oyun oynayan çocuğun kurulan bu pozitif ilişki sırasında algıları açılıp öğrenme süreci kolaylaşır. Ebeveynin doğru müdahaleleriyle yönlendirilen oyun sürecinde aile ilişkisindeki bağlar güçlenir. Çocuk akıl yürütmeyi, sebep ve sonuç ilişkilerini, problem çözmeyi, empati kurabilmeyi ve iş birliğini öğrenir. Oyun sırasında ebeveynin yaptığı yönlendirme amacı taşımayan betimlemeler ve konuşmalar çocuğun dil gelişimine destek olur. Çocuğun başarma duygusuyla birlikte kendine güveni de artar. Anne ve babalar çocuklarını daha yakından tanıyabilme fırsatı bulur; çocuğun güçlü yönlerini, ihtiyaçlarını, yeteneklerini, korkularını ve günlük yaşamda dışa vurmadığı pek çok şeyi yakalayabilirler.
Bu noktada anne babaların oyun oynarken çocuklarına katabilecekleri artıları kolaylaştıracak birkaç püf noktadan bahsetmek istiyorum.
• Oyun esnasında yönlendirme yapmaktan kaçının. Çocuk kendi doğal sürecinde hayal gücünü de sıkça devreye sokarak farklı kurgular yaratabilir. Neyin nasıl yapılacağını söylediğinizde deneme yanılma, sonuçları yaşayarak görme gibi doğal öğrenme süreçlerini sekteye uğratmış olursunuz.
• Çocuğunuzun gelişim dönemi özelliklerinin farkında olun. Beceri düzeyinin üstündeki oyuncaklar hem çabuk sıkılmasına hem de engellenmişlik ve başarısızlık duygularını yaşamasına yol açabilir. Çocuğunuzun aynı şeyleri defalarca yaptığına tanık olabilirsiniz; unutmayın onun için her şey daha çok yeni ve yapabildiğini görmekten büyük zevk alıyor.
• Çocuğunuzu destekleyin. Davranış ne kadar ufak ve önemsiz gibi görünse de memnuniyetinizi dile getirin. Sarılın, kucaklayın. Uzun konuşmalara girmeyin. Çocukların dikkat sürelerinin sınırlı olduğunu, süslü, detaylı cümlelerden hoşlanmadıklarını unutmayın.
• Anne babalar kimi zaman kendilerini öğretmen gibi hissedebilirler. Çocuğun ne kadar öğrendiğini sınamak ve gerekliyse daha çok üzerine düşmek isteyebilirler. Bu doğal bir durumdur. “Bu ne renkti?” “Bu mevsimin adı neydi?” Soru sormak yerine diyalog esnasında konuşur gibi anlatmak çocuğun daha rahat hissetmesini sağlayacaktır.
• Çocuğunuz kendi kendine oyun oynarken de onunla ilgilendiğinizi belli edin. Odasının önünden geçerken ufak bir gülümseme, yanağına konduracağınız ufak bir öpücük ve sonrasında oynadığı oyunla ilgili yapacağınız ufak bir sohbet motivasyonu arttıracaktır.
• Önemli olan çocuğunuzun ne kadar çok oyuncağa sahip olduğu değildir; elindeki oyuncaklarla ne ölçüde verimli oynayabildiğidir. Çocuğunuza oyuncak satın aldıktan sonra “Haydi oyna bakalım” demeyin. Çocuğunuz istediği ölçüde oyuna dahil olun. Bu süre diliminde, başta telefonunuz olmak üzere, uyaranları çevrenizden uzaklaştırın. Kaliteli zaman geçirme olarak sıkça karşımıza çıkan terim sürenin uzunluğundan çok o süre içindeki ilgi, konsantrasyon ve iletişimle ilgilenir. Süre değil, içerik önemlidir.