Güncelleme Tarihi:
Gün gelip de çocuğumuzun bizimle konuşmaktan kaçındığını fark edersek ilişkimiz zedelenmiş demektir. Onarılmaya ihtiyaç duyuyor demektir. İlişkimizin bu duruma gelmemesi için geliştirmemiz gereken iletişim becerilerinden biri de “dinleme becerisi”.
Dinleme becerisinin en önemli unsuru elbette çocuğumuzu dikkatli bir biçimde dinlemek ve dinlediğimizi davranışlarımızla hissettirmek. Anlatmasını istediğimiz zamanlarda açık uçlu sorular sormak da iletişimi kuvvetlendirir. Kapalı uçlu soru, yanıtı “evet, hayır” şeklinde kısa olandır. Bugün okul iyi geçti mi? gibi. Açık uçlu soru ise “Okulda neler yaptınız babacığım?” gibi cevabı uzun sorulardır.
Anne babalar dinlerken şu hataları yaparsa çocuk artık anlatmamayı tercih edebilir:
Önemli dinleme hatalarından birisi de çocuğunuz konuşurken yüzüne bakmamak. Cep telefonuna, televizyona, bilgisayara bakarak ya da iş yaparken dinlemek.
Aktif dinleme yapmanız da yararlı olur. Yani “hımm, öyle mi olmuş, anladım canım” gibi sözler anlatana iyi hissettirir. Ayrıca aktif dinleme yapabilmek için zaman zaman çocuğumuzun duygularını tahmin edip ona bu duyguyu söylemek gerekir. Örneğin; “böyle olunca sen arkadaşına kırılmış olabilirsin”.
Çocuğunuzla bir sorunu çözmeye çalışırken ise şunlara dikkat ederek konuşmak, ilişkinizi zedelemeden sorunu çözebilmeyi sağlar:
Deniz Aygün
Psikoterapist & Psikolojik Danışman