Güncelleme Tarihi:
Okula başlama, tüm başlangıçlarda olduğu gibi, hem coşku, hem de biraz kaygı verici bir olaydır. Okula başlama; belirli bir olgunluğa ulaşma, sorumluluk alma, bunların getirdiği sevinç yanında, anne babadan ayrı, kendi başına yeni bir serüvene başlamanın korkularını birlikte içerir. Okula başlama hangi öğrenim kademesinde olursa olsun, yaşamsal değişimleri içerir ve bu da heyecan vericidir.
Anne ve baba okula başlama sürecinde çocuktan daha çok heyecanlıdır. “Çocuğum okula alışabilecek mi?”, “Yıl içerisinde başarı sağlayabilecek mi?” gibi kaygılar yaşar. Yaşanan bu kaygılar çok doğaldır ancak kaygınızı çocuğunuza hissettirmemeniz gerekir.
Her yeni durumun uyum sorunu yaşatıyor olması normaldir. Anneden ayrılık deneyimini ilk defa anaokulu döneminde yaşayan çocuklar, bu dönemde okulun içine girmeye ikna olmakta zorlanırlar ve tedirgin olurlar. Normal gelişim gösteren bir çocukta bu durum kabul edilebilir ancak sorun okula başlamakla ilgili değildir. Anne ve çocuk arasındaki bağımlı ilişkide; annenin çocuğun bireyselleşmesine izin vermemesi, bir bakıma annenin de çocuğa bağımlı olması, ev içinde kaygılı ortamların olması, yeni bir kardeşin gelmesi ve hastalıklar gibi birçok faktör de etkili olabilir.
Çocuğun okula başlamadan önceki dönemde arkadaş deneyimlerinin niteliği, duygu ve düşüncelerini anlatmada desteklenmiş olması bu dönemdeki zorlukları atlatmada önemli deneyimler oluşturmaktadır. Okula başlarken sorun yaşayan çocuklarda ilgi ve enerji kaybı, sinirlilik, içe kapanık olma durumu, nedensiz ağlama, baş ve karın ağrılarından yakınma gözlemlenebilmektedir.
Okula başlayan çocukların zaman ve uzaklık kavramı tam oturmadığı için ilk kaygıları şunlardır:
- Evimize ne kadar uzaklıktayım?
- Annem beni alacak mı?
- Bu çocukları tanımıyorum.
- İhtiyaçlarımı kime söyleyeceğim?
- Ya hata yaparsam?
Çocuk, bu soruların cevaplarını yaşayarak öğreneceği için kaygıları da yüksek olmaktadır. İlk gün okulda 1–2 saat kalmak, ebeveynin onu ne zaman alacağını saat üzerinden göstermesi, öğretmenle tanıştırıp nasıl yardımlar isteyeceğini anlatması, çıkacak sorunları azaltabilmektedir.
* Okuldaki kuralları kolaylıkla benimseyebilmesi için, ev ortamının da kendine özgü kuralları olduğunu çocuğunuza hissettirin.
* Çocuğunuza alacağınız okul malzemelerini birlikte seçin.
*Çocuğunuza ilk gün kendini yalnız hissedebileceğini ama sonraki günlerde okula alışacağını söyleyin. Ona tozpembe bir resim çizerseniz endişe duyabileceği bir durumla karşılaştığında düş kırıklığı çok sarsıcı olur.
* Vazgeçemediği bir eşyası varsa yanında götürmesine izin verin.
* Her çocuk birbirinden farklıdır. Çocuğunuzu diğer çocuklarla karşılaştırmayın.
* Öğretmenleriyle sürekli diyalog halinde olun.
* Çocuğunuz olumsuz bir davranışta bulunduğunda okulu caydırıcı bir unsur, bir korkutma aracı olarak kullanmayınız.
* Çocuğunuzun anlattıklarını dikkatle dinleyin, onu anlamaya çalışın.
* Çocuğunuzun yeterince dinlenmiş olmasına dikkat edin çünkü çocuğunuz uykusunu alamadığı için okula gitmek istemeyebilir.