Cem Adrian’ın İç Dünyasına Yolculuk

Müzik dünyasına adım attığı günden bu yana, kariyerine 5 albüm sığdıran ve sessiz sakin adımlarla güçlü bir dinleyici kitlesine ulaşan Cem Adrian, müzik hayatı ve özel yaşantısı hakkındaki sorularımızı yanıtladı.

Cem Adrian, verdiği cevaplarla yaptığı müziklerin ne kadar kendisiyle özdeşleşmiş olduğu gösterdi bize. Kayıp Çocuk Masalları albümünün kapağında yalnızlığı anlattığını ve şarkılarını ağlamaktan vazgeçenlere metanet sunmak için yaptığını dile getiren Adrian’ın sakin ama derin sularında yüzmeye hazır mısınız?

Müzik hayatınız nasıl başladı? Fazıl Say’ın rolüne de değinebilir misiniz?

Bir çocuğun nasıl konuştuğunu, nasıl yürümeye başladığını bilmediği gibi ben de tam olarak ne zaman müzik yapmaya başladığımı hatırlamıyorum. Eğitim hayatımda müzik yok. Bilkent Üniversitesi Sahne Sanatları Bölümü’ne Fazıl Say tarafından davet edilip, yaklaşık 2 yıl özel öğrenci statüsünde bulundum. Ancak buna bir müzik eğitimi diyemeyiz.

Fazıl Say benim için kaderimin dönüm noktasındaki isim oldu. Benim için yaptıklarını ve yapmak istediklerini asla unutmayacağım ve minnetim hep baki kalacak... Kendisinin de çok yoğun bir programa sahip olması ve onun başka bir adam olması iletişimimize engel oluyor. Ancak sevgi, saygı ve kalpler sabit.

Cem Adrian’ın yaptığı müzik tarzı nedir? Teknik ve muhteva açısından anlatabilir misiniz biraz?

Sadece içimden gelen ve kalıplara, standartlara, sıfatlara takılmadan yaptığım bir müzik. Tarzını bilmiyorum. Ama içeriği açık ve net; dürüst bir müzik.

Sıkça kulüp konseri veriyorsunuz. Bunu özellikle mi tercih ediyorsunuz?

Hayır... Ben kültür merkezi konserlerini daha çok seviyorum ama her şehirde bulamıyoruz.

Dünyanın 8. harikası olarak anılıyor sesiniz. Ona rağmen tabir-i caiz ise saman altından sızarak yayılıyor etkiniz. Sizin yerinizde başkası olsa gerçekten dünyayı ayağa kaldırmıştı reklamını yaparak.

Eee... Ya sonra? Dünyayı ayağa kaldırmaya çalışmak için birçok sisteme, birçok sözleşmeye birçok kurala vs. boyun eğmek gerekir. Hangi "gerçekten özgür sanatçı", o ayağa kaldırmaya çalıştığı dünyanın kölesi olmadan bunu başarabildi? Kazanacağım kaybedeceğimden çok küçük. Dolayısıyla bana göre değil.

Tiyatro eğitimi var geçmişinizde. Tiyatro için teklifler geliyor mu hiç?

Trakya Üniversitesi’ne bağlı bir tiyatro grubunda konuk oyuncu olarak görev alıp, bir süre onlarla çalışmıştım. Çok profesyonel bir durum değildi. Bu konuda bir teklif almıyorum. Alırsam sanırım zamanım olmadığından kabul edemem.

En çok hangi şarkınızı söylemeyi seviyorsunuz? Ve en çok nerede sahne almak hoşunuza gidiyor?

Sessizliğin olduğu her yeri seviyorum... En çok "Bir Melek Ölürken"i söylemeyi seviyorum.

Siz kimleri dinlersiniz?

Eski jazz müzisyenleri, yenilikçi elektronik ve endüstriyel müzisyenleri dinliyorum. Bağımsız işler yapan herkesi.

Albüm hazırlıklarınıza değinsek… Nasıl başlıyorsunuz, özellikle hangi kriterler olmazsa olmaz sizin için?

Anlatacak hikaye birikmemişse bir şey anlatmanın manası yok. Önce o anlatılacak hikayenin teması olmalı. Aslında ne yaşarsam o diyelim, yaşamadan yazılmaz.

Durumlara değil, kişilere şarkı yapıyorum demişsiniz. En çok hangi albümünüzü seviyorsunuz ya da sizde en çok iz bırakan hangisi?

Her insanın kalpte bıraktığı farklı izler gibi... Her albüm, her şarkı da ben de aynı hissi bırakıyor. Kaçamak bir cevap değil inanın. Hepsinin izi başka. Ama şarkılarımın hikayelerini anlatmıyorum, onu da söyleyeyim.

Şarkılarda aşk olmazsa olmaz bir tema neredeyse. Siz aşklarınızı nasıl yaşıyorsunuz?

Özgürce diyelim mi? Sağanak ve tereddütsüz…

“Hayatta kendimi doğru ifade edebildiğim tek yer sahne” demişsiniz bir söyleşide. Günlük hayatta asosyallik var mıdır hiç yapınızda?

Vardır aslında evet. Diyalog kurmak istemediğim hiç kimseyle zorunlu olarak veya kibarlıktan iletişim kurmam. Bu kendimi ifade etme sıkıntımdan değil, etmekten sıkılmamdan kaynaklanır.

Ön yargılarınız var mıdır? 

Müzikte vardır. Pop söyleyip alkış almaya çalışan bir kadının hafif, bir erkeğin daha hafif olduğunu düşünürüm. Bu bir ön yargıdır.

Ailenizle iletişiminiz nasıl? Aileniz hakkında kısa bir bilgi verebilir misiniz? 

Yugoslavya göçmeni bir aileyiz ama aynı şehirde yaşamıyoruz. Birbirimizi sever ve güveniriz. Müziğe başlamamı da bu yüzden “doğal” karşılamışlardır.

Cem Adrian bir gününü nasıl geçirir?

Tek lüksü istediği saatte uyanmaktır. Gerisi -eğer bir konser söz konusu değilse- sıradan bir insanın hayatıyla aynıdır.

Ankara’da yaşamaya karar verdiğinizde ortalama 1 yıl kadar kalacağınızı düşünürken şimdi hala o şehirde yaşıyorsunuz. Nedir sizi o şehre bağlayan?

Ankara insaniyetini kaybetmemiş, gri ama sıcak bir şehir. Burada çok iyi dostlukları ve artık saldığım köklerim var. En önemlisi Ankara’yı seviyorum. En çok da Tunalı Hilmi Caddesi'ni, vaktimi en çok orada geçiririm. 

Özellikle destek verdiğiniz ya da vermek istediğiniz sosyal sorumluluk projeleri var mı?

Çocuklarla ve hayvanlarla ilgili olan her projeye varım.

Yoğun çalışmalarından vakit ayırıp sorularımızı yanıtlayan Sayın Cem Adrian'a paylaşımları için çok teşekkür ederiz.

Röportaj: Hanife Yaşar