Galatasaray’ın zaafını Aybaba gösterdi

Süper Lig’de sezonun 59’uncu maçını izledik, sanırım yılın en güzel maçlarından biriydi bu. Sürekli gitti geldi, 3-2 bitti ama 4-4 veya 5-5 de bitebilirdi pekala. 80’inci dakika itibariyle toplam sadece 12 faul yapılmışken, iki takımın 18 şut atması da, bunu gösteren güzel bir istatistikti zaten.

Tudor, değişiklik yapmalıydı
Galatasaray bildiğimiz gibiydi, iç sahada sezon başından beri olağanüstü coşkulular, istekliler, arzulular. Skor ne olursa olsun aynı oyunu oynuyorlar, sürekli arıyorlar, sürekli üçüncü bölgede çoğalma hedefindeler. Maçın 2-0’dan 2-2’ye gelmesinin temelinde de biraz bu var zaten. Hiçbir an skoru korumayı düşünmediler, 2-0’ken de fazlasını aradılar, 2-1’ken de. Özellikle 2-1’ken Rodrigues’in direkten dönen topu, Feghouli’nin ve Gomis’in net pozisyonları değerlendirememesi elbette Galatasaray’ın şanssızlığı... Ama Tudor’a acaba bir kez daha şu maçı oynama şansı verseniz, 2-1’ken, oyun bu kadar gidip geliyorken, Karabük de orta sahayı yürüyerek geçiyorken bir oyuncu değiştirmeliydim der miydi acaba? Bence 70’lerde Rodrigues’i çıkarıp, orta sahayı Denayer’la üçlemek, Galatasaray için daha güvenli bir tercih olabilirdi. Ama sanırım Galatasaray’ın bu yılki alametifarikası bu: Coşkuları olağanüstü. Hiç geri vites yapmıyorlar. Bu da şu anda onları ligin en iyi futbolunu oynayan takımı yaptı zaten.

Çıkarken kaybetme zaafını Sivas gösterdi
Yenilmelerine rağmen Karabük’ün bu saygıdeğer oyununun da hakkını vermek gerek. İkinci kez geçici görev alan Levent Açıkgöz’e gönülden tebrikler. Karabük kesinlikle hoca aramamalı, Açıkgöz’le yola devam etmeli. Açıkgöz bu maça takımını özel olarak hazırlamış, Galatasaray’ın belki de en büyük zaafı, çıkarken kaybettikleri toplardan son derece iyi faydalandılar. Bu zaafı ilk kez Aybaba’nın Sivas’ı ortaya çıkarmıştı ama gol bulmaya kaliteleri yetmemişti. Karabük de Galatasaray savunmasını oyun kurarken sıkıştırdı ve en az 3 net pozisyonu böyle ürettiler. Birinde de gol buldular zaten.

Galatasaray’ın iki sorunu
Galatasaray’ın bu coşkulu futbolunu daha da geliştirmesi için sanırım halletmesi gereken iki sorun var: Birincisi, oyun kurarken daha ciddi olmamalılar. Özellikle Belhanda’nın böyle gayrıciddi kayıplar yapmaması gerek. İkincisi de, N’diaye’nin düşen verimini toparlamalılar. N’diaye sezon başında Belhanda’yla hizada oynuyor, kaleye daha yakın pozisyon alıyor ve daha fazla verim veriyordu. Şimdi artık Fernando’yla hizada. Ve verimi kesinlikle düştü. Bence Tudor on numaralı düzenden vazgeçip tekrar iki sekiz numaralı sisteme dönmeli. N’Diaye ve Belhanda iki sekiz gibi, defansif ve ofansif sorumlulukları paylaşarak oynamalı.