Sürpriz değil

Avrupalıyı Avrupalı yapan değerlerin tamamen iflası.

Ve çapsız siyasetçiler’in bıraktığı enkaz.

***

Hele sol tarafta hiç devlet adamı yetişmiyor.

Sol’dan, hep iyi şair, iyi romancı, iyi tiyatrocu çıkıyor, iyi müzisyen, iyi ressam çıkıyor ama iyi devlet adamı çıkmıyor.

Çıkıyorsa bile pek ender.

Zaten onun da balonu çabuk sönüyor.

***

Hele şu Çipras’a bakın.

Hezimet üstüne hezimet...

Ama sürekli zafer kazanmış gibi sağa sola öpücükler dağıtıyor.

İlk günkü kadar taze, dipdiri ve iddialı görünüyor.

İşin sırrı: Pişkinlik.

***

Çipras deyip geçmeyin.

Türkiye’de hayranları var. Mazruf’a değil, zarf’a bakarak ona gönül verenler “ah bizim de böyle bir liderimiz olsa” diye hâlâ yakınıp dururlar. Oysa Çipras’ı cebinden çıkaracak çapta Türk delikanlıları, yıllardır sol partilerde bir türlü önemli yer bulamazlar...

Orada da pişkinlik galip gelir.

Avrupa seçimleri için söyleyeceklerim bu kadar.

Orantı

FETÖ’sü, PKK’sı, Alman’ı, Yunan’ı, 7 düvelde kim varsa hepsi İstanbul seçimlerine müdahil... Bu pek normal, öyle mi?

Ama yerli ve milli olan Anadolu insanı, İstanbul’da yaşayan hemşerilerine herhangi bir oy telkini’nde bulunursa bu anormal.

Vay canına.

Bunların birinden biri orantısız güç ama bilin bakalım hangisi.

Not:

İstanbul bitti, İmamoğlu’na, Dersim’i (Tunceli’yi) sordular.

Derin mevzu.

Sanki Belediye Başkan Adayı değil de, Türk siyasetinin en üst katlarında söz sahibi biri...

Durun bakalım, acele etmeyin.

Bizde “şeyh uçmaz uçururlar” diye bir laf vardır ama bereket, hiçbir şeyh de “cin olmadan adam çarpmaya” kalkmaz.

O da öyle yaptı zaten, bravo.