Evdeki hesap

Hayırlı olsun.

Lakin Muharrem İnce meselesini fazla abartıp yine insanları yüksek beklentilere sürüklemeyelim.

Kılıçdaroğlu hemen havlu atacak bir siyasetçi değil.

***

Rakamlara bakıyorum.

Mesela İstanbul...

Milli iradenin merkezi.

Muharrem İnce, İstanbul’da yüzde 36 oy almış.

36 nedir ki?

Hem de müttefik seçmenlere rağmen.

Yahu Mustafa Sarıgül, 2014’te tek başına yüzde 41 oy aldı. Yanında hiçbir müttefik olmadığı gibi bilakis engellemeler vardı. Öyle olduğu halde Sarıgül yüzde 41...

***

Hatta Kılıçdaroğlu...

İstanbul’da Muharrem İnce’den daha fazla oy aldı. 2009 Belediye Başkanlığı seçiminde yüzde 37.2.

Üstelik o tarihte Kılıçdaroğlu henüz parti başkanı bile değildi. Arkasında ve yanında Gürsel Tekin’den başka kimse yoktu.

***

Yanlış anlamayın.

Muharrem İnce’yi küçümsemiyorum. Aldığı oyu küçümsüyorum. Hele Sarıgül’ün Şişli seçimlerinde aldığı oyları hatırladıkça, yüzde 36 bana çok az geliyor.

İstanbul mühimdir.

Orada makul bir oy alamazsan, Türkiye genelinde işin zordur.

***

Her neyse...

Kurultay için imza kampanyası’ndan bahsediyorduk, laf nerelere geldi.

- Kaç imza lazım?

625 mi ne, öyle bir şey.

Kolay değil.

625 imzayı toplasan bile, Kurultay salonunda 625 oy alacağının garantisi yok.

Bakar mısınız?

Vatan Partili Doğu Perinçek Cumhurbaşkanı Adayı olmak için 116 bin imza topladı ama seçimde 98 bin oy alabildi.

Yani diyorum ki:

- Uçmayalım.