Dünkü zirve

Hiç böyle zirve görmemiştik...

İlk defa...

Gizli kapaklı değil.

Kâinatın gözü önünde, canlı olarak tartıştılar.

Bu çok iyi oldu.

Türkiye’nin insani duruşunu ve sağlam karakterini, bütün dünya seyretti.

Düşünün...

O saatlerde, İdlib’teki sivil halk, sığınaklara saklanmış, korku ve heyecan içinde zirveden olumlu bir haber bekliyordu.

Erdoğan’ın ateşkes önerisini, Putin, pek beğenmedi. “Burada olmayanlar adına karar veremeyiz” diyerek göğüslemek istedi ama daha iki saat öncesine kadar Rus uçakları İdlib’i bombalıyordu. En azından şunu söyleyebilirdi Putin:

- Ben bombardımanı hemen kesiyorum.

Bunu söylemedi.

Belki de sonra söyledi biz duymadık.

Herkesin seyrettiği zirveyi burada bir de ben anlatacak değilim.

Vurgulamak istediğim tek nokta şu:

Uygar geçinen batı dünyası, bu zirveye bakıp örnek alsın. Orada her şeyden evvel şark terbiyesi hakimdi. Gizli ve sinsi bir diplomasi değil, orada net ve berrak ifadeler vardı.

Topu taca atmadılar, hep oyunda tuttular. Zor bir maç olmasına rağmen kırıcı da olmadılar. Sakatlık yok.

Hedefe tam ulaşılmasa bile, ilerde ulaşılacağa benzer.

Bu toplantılarda Amerika olmadığına göre... Bence mutlu son’a ulaşmak mümkündür.