Ey iktidar, Allah’ınızı seviyorsanız...

Ben sonuna kadar izleyemedim o videoyu, izleyen arkadaşlarım “İyi ki son hamleyi yapıp öldürmüş, yoksa travma geçirip uzun süre can çekişecekti zavallı kedicik” dediler.
Kendini savunacak durumu olmayan el kadar bir canlıya bunu yapan hasta ruhlu yaratık, bu davranışıyla askerimize ve ordumuza da hakaret etmiş oldu.
Peki ya onu hiçbir şey demeden izleyen diğerleri.
En az onun kadar suçlular ve ceza almalılar.
Ceza mı dedim!
Bu yasayla mı!
Bu cümle dilimizde tüy bitirdi, ama yazayım yine; mevcut yasalar yetersiz.
Bu konu
üzerine yazdıklarımı toplasam, bir tez daha yazmış, üçüncü üniversiteyi de
bitirmiş olurdum şimdiye kadar.
Ey iktidar, Allah’ınızı seviyorsanız şu yeni yasayı çıkarın artık.
Yaparken korksunlar, böyle rahatça kötülük yapamasınlar.
Allah aşkına bitsin bu işkence.

Bravo Gülse’ye

Gülse Birsel’in kaleminden çıkan, Ozan Açıktan’ın yönettiği “Aile Arasında” filmini Akasya AVM Cinemaximum’da, akşam seansında tekrar izledim.
En önler bile doluydu.
Gülmeyi öyle özlemişiz ki.
Toplu gülme seansına gelmiş gibiydim.
Keyfim acayip yerine geldi.
Gülse hem batıyı hem doğuyu, hem orta halliyi hem sonradan görme zengini öyle güzel gözlemlemiş ve harmanlamış ki...
Hikayenin matematiğini de şahane oturtmuş.
Engin Günaydın ve Demet Evgar başta olmak üzere oyuncular öyle bir döktürmüşler ki.
Özellikle azgın damat Fatih Artman, antidepresanlı gelin Devin Özgür Çınar, Adanalı baba Erdal Özyağcılar müthişti.
Ve ben bir parantez açıp, Behiye hala rolündeki Ayta Sözeri’yi ayrı bir yere koymak istiyorum.
Halam yok ama olsa böyle bir hala isterdim işte.
Şahane bir karakteri, en doğal haliyle, şahane oynamış.
İzlemeye ve söylediği şarkıları dinlemeye doyamadım.
Uzun zamandır bu kadar kaliteli, bu kadar güldüren bir yerli komedi izlememiştim.
Kaçırmayın derim.

Cihangir çatıları

Adana’daki lüks malikaneyi geçiniz.
“Aile Arasında” filminin en keyifli mekanı Solmaz’ın oturduğu evin çatısıydı.
Cihangir’in çatı muhabbetleri meşhurdur.
Özellikle yazar, çizer, sanatçı, oyuncu tayfası bu çatılarda toplanır.
Ve o çatılardan ne işler, ne fikirler, ne şarkılar, ne senaryolar, ne filmler doğar.
Ferzan Özpetek filmlerinin yemek sofraları varsa, Gülse Birsel’in de keyifli Cihangir çatıları var.
Kapışırlar.