Zor dostum zor

Bu maç, Fenerbahçe’nin önümüzdeki ikinci yarı boyunca karşılaşacağı temel sorunun ne olduğunu da gösterdi.

Topu rakibe bırakarak, hızlı karşı ataklarla önemli puanlar almayı bildiler. Bu kez hızlı karşı atak oyunu oynayabilen, doğru paslar atabilen ve rakibi iki – üç oyuncuyla sıkıştırabilen bir takıma karşı ezberleri bozuldu.

Adanaspor ilk yarıda üç kere böyle hızlı çıkma olanağı yakaladı ve iki gol de buldu.

Mehmet Topal’ın sakatlandığı an beklediğim şey Alper’in oyuna girmesiydi.

Ligin zayıf takımlarından birine karşı üç defansif orta sahayla oyuna başladıktan sonra, o defansif orta sahanın merkezindeki adam sakatlanınca olması gereken oydu.

Ama Advocaat, beklenmeyeni yaptı, Karavaiev’i oyuna aldı, Aatif’ı merkeze çekti.

Normal olarak kendi sahanda oyuna başlarken kurabileceği bir düzendi, bunun için sakatlığı niye bekledi, anlayamadım.

Aatif tercihini tartışabiliriz tabii, Alper ile başlayabilirdi çünkü.

Fenerbahçe’nin temel sorunu oyunu ileriye itemiyor olması.

Lens bir şeyler yapabilirse ne ala, yoksa topu şişir, geri gelsin, şişir bir daha gelsin, Fernandao o arada vurabilirse ne ala!

Bu şampiyon olacak bir ekibin oynaması gereken bir plan değil.

İlk yarının sonu itibariyle şunu söyleyebilirim: Fenerbahçe için lig üçüncülüğü iyi sonuç olur.

TUTARLILIK LÜTFEN

MAÇIN hemen başında ceza sahasının içinde Josef de Souza’ya bir faul yapıldı. Ceza sahası içinde olduğu için penaltı olmalıydı. Ama maçın hakemi devam ettirdi.

Bundan üç dakika sonra yine De Souza’ya, bu kez ceza sahasının dışında aynı faul yapıldı. Maçın hakemi düdüğü çaldı tabii.

Hep bunu söylüyorum: Hakem hata yapabilir. Önemli olan kararlarında istikrarlı ve tutarlı olmasıdır.

Ceza sahası içinde devam ettiriyorsan, orta sahada da ettir. Orta sahada faul düdüğü çalıyorsan, ceza sahası içinde penaltı olmalıdır.