Uzak bir yoldayız

Toplu ölümler kıyamet belirtisidir...

*

Düşünmeliyiz...

Değişmeliyiz...

Düzeltmeliyiz...

Toplu ölüyoruz, sonra da toplu kurtarmaya çalışıyoruz...

Bu nasıl yaman bir çelişkidir böyle!

*

Suçları kanıtlanmış suçluların at koşturduğu bir dünyada öfkesini dizginleyemeyen insan, tüm felaketlerin öznesi olmaktan kendini kurtaramıyor...

Kazanma hırsını dizginleyemiyor...

*

Dokuz mahalleyi ateşe veren, birbirine düşürüp sonra da oturup izleyenleri hayatın her yerinden kovmalıyız...

Kaygılardan oluşan bir hayat anlamını yitiriyor...

Güç boşluklarını bezirganlara bırakıp da bir kenara çekiliyor ekmeğinin kavgasını veren kalabalıklar...

Dünyanın her yerinde ekmeğe kan doğranıyor...

Bırakmalıyız her şeyi uzağa...

Ve gri bulutların altında uzun bir gece daha var diyerek...

Kendi şarkılarını söyleyerek yaşayan insanlar da yaşamalı...

*

Uzun yıllar kendini bir odaya kapatıp yalnız yaşayan Van Gogh daha sonra dağlara çıkıp resim yapmaya başlıyor...

Soranlara:

Boyama eylemi yapıyorum!

*

Yanlış yollara dikilen bir ağaç değiliz...

Ve insan, gelip geçenin vuracağı, yapraklarını sıyıracağı ve yılanların sarılacağı ağaçlar değil...

Uzak bir yol üstünde karşılaştıklarımızın ihanetleriyle savrulan bir yerden geliyoruz...

Durdurmalıyız...

Dönüştüğümüz tuhaf şeylerden utanmalıyız...

Tüm yaşanmışlıkların, kötülüklerin, ihanetlerin, yalanların üzerini boyamalıyız ve insanlığa uzak düşen yollardan kaçıp kurtulmalıyız...

Ve kıyamet günleri gelip çatmadan insanı kurtarmalıyız!