Öyle bir gün

Ağlayıp feryat edilen günler dahil.

Unutarak yaşamayı öğrenmişiz, öğretmişler bizlere...

Ve her şeyi kabul ederek yaşayışlarımızın birinci nedeni bu...

*

Öyle bir gün geliyor ki, ülkeleri işgal eden, yakıp yıkan ve milyonlarca insanı öldüren düşmanlar unutuluyor...

Çanakkale’de 250 bin askerimizi şehit edenler de...

Sarıkamış’ın Allahuekber Dağları’nda 90 bin kişinin donarak şehit oluşlarına neden olanlar da...

Ve yaşanılan her ihanetten büyük bir ders çıkarıp yeni ilkeler belirlemek yerine unutmayı en kolay yol seçmişiz...

*

5 Temmuz 1993’tü.

26 yıl önce Erzincan’ın Kemaliye ilçesine bağlı Başbağlar köyüne baskın yapan terör örgütü PKK’lı teröristler 28 kişiyi kurşuna dizmiş, 5 kişiyi de sığındıkları evleri ateşe verip yakarak öldürmüştü.

PKK’nın bu vahşi terör eylemlerini hatırlayan, hatırlatan dahi yok...

*

Öyle bir gün geliyor ki, dağlarda eli silahlı dolaşanlara terörist, şehirde parti tabelaları altında yazıp çizen, konuşan ve propaganda yapanlara da siyasetçi deniliyor...

Ve artık kim terörist, kim siyasetçi, kim yazar, kim çizer, kim sanatçı sorusunun cevabı bulunamıyor ve herkes sisler bulvarına girerek kendini saklıyor...

Bizler ise ifadesiz yüzler topluluklarının içerisinde kirlenmeden, kirletilmeden ayakta durmaya çalışıyoruz...

Ve olup biteni anlamaya...

*

Öyle bir gün geliyor ki, olup bitenleri anlamakta zorlanıyoruz.

Bu ülkenin güvenlik güçlerinin dahi kırk yıldan beri arayıp da bulamadığı terörist bakıyoruz ki Washington Post’a makale yazıp gönderiyor...

Ve dünyanın en saygın yayın organlarından biri güya...

Washington Post, Kandil Dağı’ndaki eli silahlı bu teröristin yazısını yayınlıyor...

Sanki, bir bilge adamdan sözler gibi...

26 yıl önceki Başbağlar katliamından ise tek satır bahsetmemiş iken...

*

 “ABD yönetiminin başına ödül koyduğu bir teröriste sayfalarını açan Washington Post, açıkça terör propagandası yapmakta ve ABD yasalarını da çiğnemektedir” sözleriyle tepki gösteren Cumhurbaşkanlığı Sözcüsü İbrahim Kalın:

Bunun basın ve ifade özgürlüğü ile izah edilmesi mümkün değildir.

Bu durum, El Kaide yahut DEAŞ terör örgütünün bir mensubuna gazete yazısı yazdırmaktan farksızdır.

Bir terör örgütünün başını Kürtlerin temsilcisi gibi göstermek, her şeyden önce Kürtlere yapılmış bir hakarettir...

*

Kısacası, öyle bir gün geliyor ki, yıllarca müttefik diye yanında yer aldığımız ve uğruna Kore’de savaştığımız Amerika’nın siyasi yol haritası değişince medyasının da değiştiğine şahit oluyoruz ve dünyaya dersini verdikleri basın ilkelerinin de...

Yazının, ABD’nin bağımsızlığını kutladığı 243. yıldönümüne denk getirilmesi ise daha başka bir derin yara bizler için...

Kim bilir daha ne tuhaf “öyle bir gün”ler göreceğiz...

Geleceği bilmiyoruz ama öyle bir gün gelecek ki menfaat söz konusu olduğunda kimler dost, kimler düşmanmış göreceğiz...

Lakin, artık şaşırmamayı, ağlamamayı da öğrenmeliyiz...

Ve hep gülümsemeyi...

Bekleyip göreceğiz öyle bir günleri...