Paylaş
Bir fotoğraf bin kelime anlatmalı!
Ve her fotoğraf bizlere bin kelime anlatmıyor ama bazı fotoğraflar hafızaya kazınıyor sanki...
Ajanslar İdlib’den savaşların çirkin yüzüne inat bazı fotoğraflar geçti...
Yıkık bir kentin harabelerinde kukla gösterisi izleyen çocukların halini...
Ve fotoğrafa baktığınızda sözün bittiği yer burası diyeceksiniz...
“İnsan, insana emanettir” diyorlar ya...
Anlıyoruz ki sadece diyorlar işte...
Kaç asırdan beri emanete hıyanet sayfaları hiç kapanmıyor.
Kimse kaybedenlerden yana olmak istemiyor.
Savaşların adaleti yok...
İnsanlığı felakete sürükleyenlerin tek amacı, kazanmak...
*
Habil ve Kabil’den beri yeryüzünde silahlara veda diyen yok...
Ve ilk cinayeti Kabil kıskançlık yüzünden işliyor.
İşte o günden beri yeryüzünde kanın sürükleyici bir yolculuğu var...
Ve yeryüzünün ilk cinayeti ise iki kardeş arasında gerçekleşiyor...
*
O yıkık kentlerin kenar mahallelerinde yetim kalmış çocuklara bir daha bakalım...
Ve burada ülkemizin, birliğimizin değerini bilelim diyoruz...
Topraklarımıza sığınmış milyonlarca Suriyeli mülteciye bakıp dersler çıkartalım.
Sahipsiz kalmış isyanlarıyla savrulurken her birimiz bir yerlere...
Birbirimize sahip çıkalım, birbirimize emanet olduğumuzu hatırlayarak...
*
Sahi, çocuklar kime emanet idi?
Biliyor muyuz...
Modern çağın ortasında yaşıyoruz güya...
Ve martılar gibi uçup giden solgun yüzlü çocukların kaybolan hayatlarını kim geri verecek?
Biliyor muyuz?
*
Ve Suriye’nin bu trajedisini kim analiz edebiliyor ki?
Ya da kim ibret alıyor ki?
Ortadoğu’nun kukla liderleri, yöneticileri veya askerleri mi?
Yıkık, harabe bir şehrin kenar mahallesindeki kukla gösterisi izleyen çocukların fotoğraflarına baktıklarında ne hissediyorlar?
Merak ediyoruz...
*
Taşların üzerinde kukla gösterisi seyreden o masal yüzlü çocukların fotoğraflarına biraz bakalım...
Bir arada yaşayabilmenin ne demek olduğunu anlayalım.
Ve birbirimize emanet olduğumuzu unutmayalım...
Bir gün yaşadığımız kentlerin sokak aralarında dolaşarak unuttuğumuz yalnızlığımızı düşünerek...
Paylaş