Issızlığın yanı başında

İnsanların aylardan beri karantina altında evlerinden dışarıya çıkamadığı bugünler hep aklımızda kalacak...

Hatıra defterlerinin arasına unutulamayacak öyle şeyler girdi ki...

Sessizliğin sularına çekilen at karıncaları gibi usulca bekliyoruz, kim bilir daha neler göreceğiz...

Şairin “Birer yolcuyduk aynı ormanda kaybolmuş” deyişi gibi...

*

Ve yarın bayram...

Sevgili Peygamber Efendimiz buyurmuş ki:

Dünyada, garip gibi veya yolcu gibi ol ve kendini kabir ehlinde say!

Aylardan beri herkes ‘bir garip yolcuyum’ gibi yaşıyor...

*

Kimler bir yolcu gibi dünyada yaşıyor?

İslam coğrafyasının hali ortada...

Hepsi alternatif yaşam modelleriyle, iktidar ve mal mülk savaşlarıyla yarışta...

“Müslüman bile olsalar bütün muhaliflerin kanının helal” olduğunu iddia edenler sapık mezheplerin, sözde tarikatların uydurduk gelenekleri içinde yok olup gidenler sayısız Müslüman’ın kanını akıtmaya devam ediyor...

İflah ve ıslah olan yok...

*

“Muhteşem yalnızlıkları doğuran toprak, muhteşem sabırları da beslermiş” diyenler ise bin yıllık bir sabrın eşiğinde bekliyor...

İtaatin ve boyun eğmişliğin zirvelerinde dolaşan bir ermiş, ölse de kalsa da sözünü söylermiş misali darağacına gülerek yürüyen Hallac-ı Mansur gibi ermişlerin yokluğunu fark ediyoruz ...

Diyor ya şair:

Karmati bir ölüm dolanıyor Bağdat sokaklarında...

Elleri kesilmeden ellerinin hakkını veriyor derviş...

Bir hallacın savurduğu yünler gibi dağılıp...

Bir gelin kızın dokuyacağı kilim olamıyorsa ipliğimiz...

Karmati bir ölümdür aşksız coğrafyalarda boynumuzu vuracak olan.

*

Başarısını savaşlarına borçlu olanlardan barış beklemek büyük bir hayal imiş...

Ve savaşların bitmeyeceğini anlıyoruz.

Rıhtımlar kana boyanmış bir kere...

Uzlaşma ya da ortak akılsızlık ile köye dönüştürülen bir dünyada bir arada yaşayabilmek gittikçe zorlaşıyor...

Kavgalar büyük savaşların kapılarını her gün tokmaklıyor!

Dayanılmaz bir yere doğru sürükleniyor gibiyiz...

İhanet oyunları yüzünden herkes içindeki hırsa, öfkeye yenik düşüyor!

*

Son yüzyılda çıkarılan savaşların perde arkasına baktığımızda kendi gerçeklerimizle sürekli yüzleşiyoruz...

Paranın sihirbazlarına sokaktakiler de dahil olunca hiç iyimser olamıyoruz...

Oyun içinde bin bir oyun oynanıyor!

Komşuyla, dostlar ya da dava arkadaşlarıyla geçinemeyenlerin artık her şeylerinden şüphe eder hale gelmemizin sorumsuzluklarına ait faturaların sahibi biz değiliz!

Ayrıntılarını bilmediğimiz kavgalara, savaşlara taraf edenlerin birer mağduruyuz...

*

Yarın bayram...

Neylersin ki rıhtımlar ıslanmış bir kere...

İhanetlere gebe bırakılmış saatler...

Issızlığın yanı başında ve bizlere çok uzak adreslerde yaşayanların teslim olduğu kalabalıklara dönüşmekteyiz...

Şairin “Göğsüm daralıyor, yüreğim kanıyor... Olmasaydı sonumuz böyle” deyişindeki günler bitecek mi?

Umutluyuz...

İnanıyoruz daha güzel günler gelecek...

Ve nice güzel bayramlar diliyoruz...