‘Hüzünlü’ hayatlar

- Adam olmanın sermayesi hüzündür...

*

COVID yüzünden hiç yaşamadığımız şeyler yaşıyoruz...

Ve hayatın başka bir yüzüyle yüzleşiyoruz...

Yabancısı olduğumuz, askıda bekleyen ne kadar acı varsa hepsiyle tanışıyoruz...

İhanetlerin, hüzünlerin kıyılarında maskeli dolaşıyoruz...

Güz bitiyor, usulca çekip gidenlerin hüzünlü yüzlerini hatırlıyoruz...

Ve kendi hüzünlerimizi unutuyoruz...

*

Tanıdığımız yüzlerin ölüm haberlerini aldıkça hüzünleniyoruz...

Yaşadığımız günlerin hatıraları düşüyor aklımıza...

Sahici yaralarımız var bizim.

Bilmek değiştirmiyor ağır havayı.

Ölümleri seyrediyoruz.

*

İçimizde ve dışımızdaki dünyada travmatik olaylar yaşanıyor ki...

New York’ta 650 kişinin cesedi soğutuculu kamyonlarda saklanıyormuş...

Sunset Parkı’ndaki kamyonların fotoğraflarına baktıkça aklımıza Hollywood’un kâbus dolu filmleri geliyor.

Ve gerçeğe dönüşen sayısız hikâye okuyoruz...

Kim bilir, bilmediğimiz daha ne dramatik ve hüzünlü hikâyeler birikiyor...

Adam oluyor muyuz?

Bilmiyoruz...

*

Unutulmuş bir yüzle içimizdeki sulara çekiliyoruz...

Hayatın içinde ‘bir garip yolcu’ olduğumuzu anlıyoruz...

Ve tarihi gerçekleri kitaplardan okuyoruz...

Kolera salgınlarında bir şehrin yarısının öldüğünü.

Ekmeğin karneye bağlandığını...

Cesetlerin toplu gömüldüğünü...

Gizli kalmış tarihi gerçekleri okudukça sanki hiç olmamış gibi sanıyorduk...

Ve şimdi yaşayınca anlıyoruz...

*

Düşünüyoruz, asırlardan beri nice savaşlar, yangınlar, depremler, tufanlar ve salgınlar yaşayan ve yürekleri hüzün dağına dönüşen insan kendini neden adam edememiş...

Ve hüzün dağlarına dönüşen yürekleriyle nasıl yaşayabilmiş...

Anlamakta zorlanıyoruz ama günümüzde bu kadar hüzne rağmen umarsızca kentin sokaklarında ve

kaldırımlarında maskeli, maskesiz arsızca, hayâsızca dolaşanları gördükçe neden ıslah ve iflah olmadığımızı da anlıyoruz...

*

Kimilerine göre pandemi herkesi eşitliyor.

Ian Hamilton’a göre ise pandemi farklılıkları derinleştiriyor...

Diyor ki:

- COVID, sınıf gözetmeyen bir hastalık ama etkileri sınıftan bağımsız değil.

*

Ve farklılıkların açtığı yaraların nedenlerini sıralıyor...

Hüzünler belki birilerini adam ediyor ama hüzünsüz olanlar daha uzun yaşıyor gibi...

Ian Hamilton’ın İngiltere’nin kuzey ve güneyindeki farklılıkların açtığı iç karartan raporlarında “askıdaki hayatlara” dair oldukça dikkat çeken eşitsizlikler ve hüzünlü hayat hikâyeleri var...

- Pazartesi günkü yazımızda...