Çılgın Aslan yürüyüşü

Avrupa’ya kendisine hiç yakışmayacak şekilde vedasının getirdiği burukluğu bu kadar çabuk dağılmasını, camianın çabucak toparlanmasını “sadece ve sadece” 7 gollü iki galibiyete bağlamak yanlış olur.

Bu galibiyetler sırasında oynadığı akıcı, heyecan verici, seyir zevki yüksek futbolun yanı sıra sahadaki özgüveni, karakteri, hırsı, kararlılığı ile doldurdu tribünleri Galatasaray.

Taraftarlık biraz da maça asılan, topu ısıran takım gördüğünde beyaz bembeyaz bir sayfa açmaya dünden razı olmaktır zaten.

Dün Galatasaray’ın karşısında ligdeki ilk iki rakibine nazaran daha sağlam duran, en azından fena olmayan bir “durdurma” ve Kone marifetiyle “hücum” planı olan bir rakip vardı.

SEVİNDİRİCİ SÜRPRİZ

Sezonun her manada “sevindirici sürprizi” olan Tolga Ciğerci’nin Serdar Aziz ve Gomis üzerinden kendisine ulaşan topu golü çevirmesi iş tamamen değiştirdi.

Galatasaray’ı henüz bir “mükemmel makine” olarak görmek elbette yanlış... Ancak doğru yolda ilerlediği kesin.

Tribün futbolda çok önemli bir göstergedir. Dünkü coşkulu manzara, tıklım tıklım dolu stad Galatasaray’ın uzun koşu için gerekli kimyasal uyumu sağladığını işaret eder.

Yiğidin hakkını verelim bu arada. Tudor’un ‘Avrupa Faciası’nın ardından kalma ihtimalinin bulunmadığını, bu takımın adam olmayacağını düşünenlerdendim.Yanıldığıma hiç bu kadar sevinmemiştim...

MAÇIN ADAMI: TOLGA CİĞERCİ

Golleri, mükemmeldi. Bunun yanı sıra hücuma artan katkısı, hırsı, pozitif futbolunu da ekleyince. İki gol attı ama kaçırdığı en kolayıydı; bu notu da düşmüş olayım.